بر شما مسلّط مى‌كرد و بى گمان با شما مى‌جنگيدند. پس اگر از شما كناره‌گيرى كردند و با شما پيكار ننمودند و به شما پيشنهاد صلح دادند، خداوند به شما اجازه نمى‌دهد كه متعرّض آنان شويد».۱
حديث
۱۶۸۶. امام باقر عليه‌السلام: مقصود از سخن خداى متعال: «گروهى كه با آنها پيمان بسته‌ايد»۲، هلال بن عُوَيمر سُلَمى بود كه به نمايندگى از قومش، با پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله پيمان بست و در پيمان صلحش گفت: «به اين شرط كه ـ اى محمّد ـ بر كسى [از شما] كه نزد ما مى‌آيد [و به ما مى‌پيوندد]، ستم نكنى و ما هم به كسى كه [از ما] نزد تو مى‌آيد، ستم نكنيم» و خداوند نهى فرمود از اين كه متعرّض كسى شود كه با او پيمان بسته بود.۳
۱۶۸۷. مجمع البيان: سُراقة بن مالك بن جُعشُم مُدلجى پس از جنگ اُحُد، نزد پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله آمد و گفت: «تو را به نعمت خدا سوگندت مى‌دهم» و از پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله پيمان گرفت كه با قومش نجنگد و اگر قريش اسلام آوردند، آنها نيز اسلام بياورند ؛ زيرا آنها هم‌پيمان قريش بودند.۴
۱۶۸۸. تفسير القمّى: هنگامى كه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله به سوى غزوه حديبيه بيرون آمد، از نزديكى مناطق بنى ضمره گذشت كه با آنها پيمان ترك جنگ بسته و پيش از اين، صلح كرده بود. ياران پيامبر
1.. نساء : آيه ۸۹ ـ ۹۰ : « وَدُّواْ لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُواْ فَتَكُونُونَ سَوَاءً فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّى يُهَاجِرُواْ فِى سَبِيلِ اللَّهِفَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلاَ نَصِيرًا * إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَـقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَن يُقَـتِلُوكُمْ أَوْ يُقَـتِلُواْ قَوْمَهُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَـتَلُوكُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَـتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْاْ إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلاً » .
2.. نساء : آيه ۹۰ .
3.. المُرادُ بِقَولِهِ تَعالى : « قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَـقٌ » هُوَ هِلالُ بنُ عُوَيمِرٍ السُّلَمِيُّ ، واثَقَ عَن قَومِهِ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهفَقالَفي مُوادَعَتِهِ : «عَلى ألاّ تَحيفَ يا مُحَمَّدُ مَن أتانا ، ولا نَحيفُ مَن أتاكَ» ، فَنَهَى اللّه‌ُ أن يَتَعَرَّضَ لِأَحَدٍ عَهِدَ إلَيهِم مجمع البيان : ج ۳ ص ۱۳۵ ، التبيان في تفسير القرآن : ج ۳ ص ۲۸۵ .
4.. كانَ سُراقَةُ بنُ مالِكِ بنِ جُعشُمٍ المُدلِجِيُّ جاءَ إلَى النَّبِيِّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بَعدَ اُحُدٍ ، فَقالَ : «أنشُدُكَ اللّه‌َ وَالنّعمَةَ» ، وأَخَذَ مِنهُميثاقا ألاّ يَغزُوَ قَومَهُ ، فَإِن أسلَمَ قُرَيشٌ أسلَموا ؛ لِأَنَّهُم كانوا في عَقدِ قُرَيشٍ مجمع البيان : ج ۳ ص ۱۳۵ ، بحار الأنوار : ج ۱۹ ص ۱۴۵ .
