بن سعد بن سهم را نزد كسرا پسر هرمز، پادشاه ايران، فرستاد و به او نوشت: «به نام خداوند مِهرگستر مهربان. از محمّد، فرستاده خدا، به كسرا پادشاهِ فارس: درود بر كسى كه از راه راست پيروى كند و به خدا و فرستاده او ايمان آورد، و گواهى دهد كه معبودى جز خداوند يكتا نيست، و محمّد، بنده و فرستاده اوست ! من تو را به دعوت خداوند عز و جل فرا مىخوانم ؛ زيرا من فرستاده خدا به سوى همه مردم هستم، تا آن را كه زنده است، هشدار دهم و سخن حق براى كافران، معلوم شود. پس، اسلام بياور تا به سلامت مانى و اگر امتناع ورزى، گناه مجوسيان به گردن توست».۱
۶ / ۵
نامه پيامبر صلّی الله علیه و آله به مُقَوقس، بزرگ قبطيان مصر
۱۶۵۶. پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله ـ در نامه ايشان به مُقَوقِس۲ ـ: به نام خداوند مهرگسترِ مهربان. از محمّد بن عبد اللّه، به مقوقس، بزرگ قبطيان: سلام بر آن كه از راه راست، پيروى كند! امّا بعد، من تو را به آنچه اسلام دعوت مىكند، فرا مىخوانم. مسلمان شو تا به سلامت مانى، و اسلام بياور تا خداوند، اَجرت را دو برابر دهد ؛ و اگر روى بر تابى، گناه قبطيان به گردن تو خواهد بود. «اى اهل كتاب ! بياييد بر سر سخنى بِايستيم كه ميان ما و شما يكسان است، اين كه جز خدا را نپرستيم و چيزى را شريك او