1.. قَد كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بَعَثَ إلَى المُلوكِ رَسُلاً مِن أصحابِهِ ، كَتَبَ مَعَهُم إلَيهِم يَدعوهُم إلَى الإِسلامِ السيرة النبويّةلابن هشام : ج ۴ ص ۲۵۴ .

2.. إنَّ نَبِيِّ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كَتَبَ إلى كِسرى ، وإلى قَيصَرَ ، وإلَى النَّجاشِيِّ ، وإلى كُلِّ جَبّارٍ ؛ يَدعوهُم إلَى اللّه‌ِ تَعالى صحيحمسلم : ج ۳ ص ۱۳۹۷ ح ۷۵ ، سنن الترمذي : ج ۵ ص ۶۸ ح ۲۷۱۶ .

3.نجاشى ، لقب پادشاه حبشه بود ، در نام او اختلاف است ر . ك : توضيح المشتبه : ج ۳ ص ۱۰۹ .
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله دو نامه براى او نگاشت : نامه نخست آن حضرت توسط جعفر بن ابيطالب و نامه دوم پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهدر سال ششم يا هفتم هجرى توسط عمرو بن اميه ارسال شد و او را دعوت به اسلام نمود ، نجاشى در حضور جعفر بن ابيطالب اسلام آورد و با جعفر بيعت كرد . نجاشى در سال نهم هجرى پس از غزوه تبوك از دنيا رفت . پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهدر روز وفات وى خبر درگذشت او را به اصحابش داد و بر او غائبانه نماز گزاردند (سيره ابن هشام : ج ۲ ص ۳۵۹ ، الإصابة : ج ۱ ص ۳۴۷ ، سير أعلام النبلاء : ج ۱ ص ۴۲۸ ش ۸۵) .

1.. اِستَعمَلَني رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله عَلى عَمَلٍ ، فَلَمّا رَجَعتُ قالَ : كَيفَ وَجَدتَ الإِمارَةَ ؟ قُلتُ : يا رَسولَ اللّه‌ِ ، ما ظَنَنتُ إلاّأنَّ النّاسَ كُلَّهُم خَوَلٌ لي ، وَاللّه‌ِ ! لا ألي عَلى عَمَلٍ ما دُمتُ حَيّا تهذيب الكمال : ج ۲ ص ۳۷۰ الرقم ۴۵۱۲ ، المستدرك على الصحيحين : ج ۳ ص ۳۹۳ ح ۵۴۸۸ .

2.. إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله استَعَمَل المِقدادَ بنَ الأَسوَدِ الكِندِيَّ عَلى جَريدَةِ خَيلٍ ، فَلَمّا قَدِمَ قالَ : كَيفَ رَأَيتَ ؟ قالَ : رَأَيتُهُميَرفَعونَ ويَضَعونَ حَتّى ظَنَنتُ أنّي لَيسَ ذلِكَ ! فَقالَ النَّبِيُّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : هُوَ ذاكَ . فَقالَ المِقدادُ : وَالَّذي بَعَثَكَ بِالحَقِّ ! لا أعمَلُ عَلى عَمَلٍ أبَدا . فَكانوا يَقولونَ لَهُ : تَقَدَّم فَصَلِّ بِنا ، فَيَأبى مجمع الزوائد : ج ۵ ص ۳۶۴ ح ۹۰۲۴ .

3.. شايد ناظر به فتنه‌هايى باشد كه هنگام روى كار آمدن امويان روى داده است . م

4.. قالَ النَّبِيُّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : اُكتُبوا لي مَن تَلَفَّظَ بِالإِسلامِ مِنَ النّاسِ .
فَكَتَبنا لَهُ ألفا وخَمسَمِئَةِ رَجُلٍ ، فَقُلنا : نَخافُ ونَحنُ ألفٌ وخَمسُمِئَةٍ ؟ ! فَلَقَد رَأَيتُنَا ابتُلينا ، حَتّى إنَّ الرَّجُلَ لَيُصَلّيوَحدَهُ وهُوَ خائِفٌ صحيح البخاري : ج ۳ ص ۱۱۱۴ ح ۲۸۹۵ ، صحيح مسلم : ج ۱ ص ۱۳۱ ح ۲۳۵ .