پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «اختيار اين كار، با خداست. اگر خواست، در ميان شما قرار مى‌دهد، يا در غير شما».
بنى كلاب رفتند و بيعت نكردند و گفتند: براى تو شمشير بزنيم و سپس ديگران را بر ما حاكم گردانى ؟!۱
۱۵۶۸. المناقب، ابن شهرآشوب: عامر بن طفيل، همان كسى كه خواست پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله را غافلگيرانه بكشد، به ايشان گفت: اى محمّد ! اگر مسلمان شوم، چه به من مى‌رسد ؟
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «در سود و زيان اسلام، شريك خواهى بود».
گفت: مرا حاكم پس از خودت قرار مى‌دهى ؟
فرمود: «اين سِمَت، نه از آنِ تو خواهد بود و نه از آنِ قوم و قبيله تو ؛ امّا دهنه اسب‌ها (فرماندهى سواران) را به تو مى‌سپارم تا در راه خدا بجنگى».۲
۱ / ۱۰
اهتمام به ناتوانان
قرآن
«و كسانى را كه صبح و شام، خدا را مى‌خوانند و او را مى‌خواهند، از خود مران. نه چيزى از حساب آنها بر توست و نه چيزى از حساب تو بر آنها. اگر آنها را برانى، از ستمگران خواهى بود».۳
1.. لَمَّا كانَ النَّبِيُّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله يَعرِضُ نَفسَهُ عَلَى القَبائِلِ ، جاءَ إلى بَني كِلابٍ فَقالوا : نُبايِعُكَ عَلى أن يَكونَ لَنَا الأَمرُ بَعدَكَ ،فَقالَ : الأمرُ للّه‌ِِ ، فَإن شاءَ كانَ فيكُم أو في غَيرِكُم . فَمَضَوا ولَم يُبايِعوهُ ، وقالوا : لا نَضرِبُ لِحَربِكَ بِأسيافِنا ، ثُمَّ تُحَكِّمُ عَلَينا غَيرَنا ! المناقب لابن شهرآشوب : ج ۱ ص ۲۵۷ ، بحار الأنوار : ج ۲۳ ص ۷۴ ح ۲۳ .
2.. قالَ عامِرُ بنُ الطُفَيلِ لِلنَّبِيِّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله وقَد أرادَ بِهِ غيلَةً : يا مُحَمَّدُ ، ما لي إن أسلَمتُ ؟ فَقالَ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : لَكَ ما لِلإسلامِ ، وعَلَيكَما عَلَى الإسلامِ . فَقالَ : ألا تَجعَلُني الوالِيَ مِن بَعدِكَ ؟ قالَ : لَيسَ لَكَ ذلِكَ ولا لِقَومِكَ ، ولكِن لَكَ أعِنَّةُ الخَيلِ تَغزو في سَبيلِ اللّه‌ِ المناقب لابن شهرآشوب : ج ۱ ص ۲۵۷ ، بحار الأنوار : ج ۲۱ ص ۳۷۲ .
3.. انعام : آيه ۵۲ : « وَلاَ تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَوةِ وَالْعَشِىِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَىْ‌ءٍ وَمَا مِنْحِسَابِكَ عَلَيْهِم مِّن شَىْ‌ءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّــلِمِينَ » .
