و اگر خواست، شما را مى‌بخشد».۱
۱۵۵۳. صحيح البخارى ـ به نقل از ابو ادريس عائذ اللّه ـ: عبادة بن صامت ـ كه از جمله كسانى بود كه در بدر با پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله حضور داشتند و از ياران ايشان در شب عقبه بود ـ به من خبر داد كه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در حالى كه گروهى از يارانش، گِردش بودند، فرمود: «بياييد با من بيعت كنيد كه چيزى را شريك خدا قرار ندهيد، دزدى نكنيد، زنا نكنيد، فرزندانتان را نكشيد، و بچّه‌هاى نامشروعى را كه پس انداخته‌ايد، به ديگرى نسبت ندهيد، و در كار نيك، از من نافرمانى نكنيد. پس هر يك از شما كه به اين شرط‌ها وفا كند، اجرش با خداست، و هر كس چيزى از اينها را مرتكب شود و در دنيا مجازاتش را ببيند، همان كفّاره (مجازات گناه) اوست، و هر كس چيزى از اينها را مرتكب شود و خدا آن را بپوشاند، سر و كارش با خداست. اگر خواست، او را كيفر مى‌دهد و اگر خواست، او را مى‌بخشد».
عباده گفت: من بر اين امور با او (پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله) بيعت كردم.۲
۱۵۵۴. الطبقات الكبرى ـ به نقل از عبادة بن صامت ـ: سال بعد از آن سالى كه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله با آن شش نفر ملاقات كرد، دوازده مرد به ديدار او آمدند و اين، همان بيعت نخستين عقبه است. اين دوازده مرد، عبارت بودند از: اسعد بن زراره، عوف و معاذ (پسران حارث يا همان پسران عفراء) از بنى نجّار، ذكوان بن عبد قيس و رافع بن مالك از بنى زُرَيق، عبادة بن صامت و
1.. كُنتُ فيمَن حَضَرَ العَقَبَةَ الاُولى ، وكُنَّا اثنَي عَشَرَ رَجُلاً ، فَبايَعنا رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهعَلى بَيعَةِ النِّساءِ ، وذلِكَ قَبلَ أنيُفتَرَضَ الحَربُ ؛ عَلى أن لا نُشرِكَ بِاللّه‌ِ شَيئا ، ولا نَسرِقَ ، ولا نَزنِيَ ، ولا نَقتُلَ أولادَنا ، ولا نَأتِيَ بِبُهتانٍ نَفتَريهِ بَينَ أيدينا وأَرجُلِنا ، ولا نَعصِيَهُ في مَعروفٍ ؛ فَإِن وَفَيتُم فَلَكُمُ الجَنَّةُ ، وإن غَشيتُم مِن ذلِكَ شَيئا فَأَمرُكُم إلَى اللّه‌ِ إن شاءَ عَذَّبَكُم وإن شاءَ غَفَرَ لَكُم مسند ابن حنبل : ج ۸ ص ۴۱۱ ح ۲۲۸۱۸ ، السيرة النبوية لابن هشام : ج ۲ ص ۷۵ .
2.. إنَّ عُبادَةَ بنَ الصّامِتِ ـ مِنَ الَّذينَ شَهِدوا بَدرا مَعَ رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ، ومِن أصحابِهِ لَيلَةَ العَقَبَةِ ـ أخبَرَهُ أنَّ رَسولَاللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهقالَ وحَولَهُ عِصابَةٌ مِن أصحابِهِ : تَعالَوا بايِعوني عَلى ألاّ تُشرِكوا بِاللّه‌ِ شَيئا ، ولا تَسرِقوا، ولا تَزنوا ، ولا تَقتُلوا أولادَكُم ، ولا تَأتوا بِبُهتانٍ تَفتَرونَهُ بَينَ أيديكُم وأَرجُلِكُم ، ولا تَعصوني في مَعروفٍ ، فَمَن وَفى مِنكُم فَأَجرُهُ عَلَى اللّه‌ِ ، ومَن أصابَ مِن ذلِكَ شَيئا فَعوقِبَ بِهِ فِي الدُّنيا فَهُوَ لَهُ كَفّارَةٌ ، ومَن أصابَ مِن ذلِكَ شَيئا فَسَتَرَهُ اللّه‌ُ فَأَمرُهُ إلَى اللّه‌ِ ، إن شاءَ عاقَبَهُ وإن شاءَ عَفا عَنهُ . قالَ : فَبايَعتُهُ عَلى ذلِكَ صحيح البخاري : ج ۳ ص ۱۴۱۳ ح ۳۶۷۹ ، سنن النسائي للبيهقي : ج ۷ ص ۱۴۲ .
