هشدار دهنده بى‌پرده‌ام. خود را نجات دهيد ! خود را نجات دهيد !». پس، گروهى از آن مردم اطاعتش مى‌كنند و شب‌هنگام، ره‌سپار مى‌شوند و به آرامى پيش مى‌روند و نجات مى‌يابند و گروهى از ايشان، سخن او را دروغ مى‌شمارند و شب را در جاى خود مى‌گذرانند و آن لشكر، سپيده‌دم بر آنها مى‌تازد و همه را قلع و قمع مى‌كند.
اين است حكايت كسى كه از من اطاعت كند و از آنچه آورده‌ام، پيروى نمايد و حكايت كسى كه از من نافرمانى كند و آنچه را از حق آورده‌ام، دروغ بشمارد.۱
۱۵۴۳. مسند ابن حنبل ـ به نقل از سهل بن سعد ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «حكايت من و قيامت، مانند دو اسب مسابقه است» و سپس فرمود: «حكايت من و قيامت، حكايت مردى است كه عدّه‌اى او را براى خبر يافتن از وضعيت دشمن، پيشاپيش، روانه كرده‌اند و او از بيم اين كه دشمن، زودتر از او، خود را به مردمش برساند، جامه‌اش را در مى‌آورد و با آن، علامت مى‌دهد كه: «به شما حمله شده ! به شما حمله شده !». آن گاه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «من همان هستم ! من همان هستم !».۲
۱۵۴۴. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: حكايت من در ميان پيامبران، حكايت مردى است كه خانه‌اى ساخته و آن را خوب و كامل و زيبا درست كرده و فقط جاى يك خشت را در آن باقى گذاشته است. مردم، دور آن خانه مى‌چرخند و از آن خوششان مى‌آيد و مى‌گويند: كاش جاى همين يك خشت هم تكميل مى‌شد ! آرى، من ميان پيامبران، جاى همان خشتم.۳
1.. إنَّما مَثَلي ومَثَلُ ما بَعَثَنِي اللّه‌ُ بِهِ كَمَثَلِ رَجُلٍ أتى قَوما فَقالَ : يا قَومِ ، إنّي رَأَيتُ الجَيشَ بِعَيني ، وإنّي أنَا النَّذيرُالعُريانُ ، فَالنَّجاءَ ! فَأَطاعَهُ طائِفَةٌ مِن قَومِهِ فَأَدلَجوا ، فَانطَلَقوا عَلى مَهلِهِم فَنَجَوا ، وكَذَّبَت طائِفَةٌ مِنهُم فَأَصبَحوا مَكانَهُم ، فَصَبَّحَهُمُ الجَيشُ فَأَهلَكَهُم وَاجتاحَهُم ، فَذلِكَ مَثَلُ مَن أطاعَني فَاتَّبَعَ ماجِئتُ بِهِ ، ومَثَلُ مَن عَصاني وكَذَّبَ بِما جِئتُ بِهِ مِنَ الحَقِّ صحيح البخاري : ج ۶ ص ۲۶۵۶ ح ۶۸۵۴ ، صحيح مسلم : ج ۴ ص ۱۷۸۸ ح ۱۶ .
2.. مَثَلي ومَثَلُ السّاعَةِ كَمَثَلِ فَرَسَي رِهانٍ .
ثُمَّ قالَ : مَثَلي ومَثَلُ السّاعَةِ كَمَثَلِ رَجُلٍ بَعَثَهُ قَومُهُ طَليعَةً ، فَلَمّا خَشِيَ أن يُسبَقَ ألاحَ بِثَوبِهِ : اُتيتُم اُتيتُم ! ثُمَّ يَقولُرَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : أنا ذلِكَ مسند ابن حنبل : ج ۸ ص ۴۲۷ ح ۲۲۸۷۲ ، شعب الإيمان : ج ۷ ص ۲۶۰ ح ۱۰۲۳۷ .
3.. مَثَلي فِي النَّبِيّينَ كَمَثَلِ رَجُلٍ بَنى دارا فَأَحسَنَها وأَكمَلَها وجَمَّلَها ، وتَرَكَ مِنها مَوضِعَ لَبِنَةٍ ، فَجَعَلَ النّاسُ يَطوفونِبِالبِناءِ ويَعجَبونَ مِنهُ ، ويَقولونَ : لَو تَمَّ مَوضِعُ تِلكَ اللَّبِنَةِ ! وأَنا فِي النَّبِيّينَ بِمَوضِعِ تِلكَ اللَّبِنَةِ سنن الترمذي : ج ۵ ص ۵۸۶ ح ۳۶۱۳ ، صحيح البخاري : ج ۳ ص ۱۳۰۰ ح ۳۳۴۲ .
