فصل دوم: سيره پيامبر صلّی الله علیه و آله در تبليغ
۲ / ۱
تبليغ با حكمت و اندرز نيكو
قرآن
«با حكمت و اندرز نيكو، به راه پروردگارت دعوت نما»۱.
حديث
۱۵۳۰. امام على عليه‌السلام ـ در بيان فضيلت پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ـ: [خداوند،] زمانى او را به رسالت بر انگيخت كه مردم، در سرگردانى، گم‌راه، و در فتنه، غرق بودند.... او خيرخواهى را به نهايت رساند و در مسير راست، ره پيمود و [مردم را] به حكمت و اندرز نيكو فرا خواند.۲
۱۵۳۱. الكافى ـ به نقل از ابو يعقوب بغدادى ـ: امام رضا عليه‌السلام فرمود: «محمّد صلى‌الله‌عليه‌و‌آله را در ميان مردم روزگاران فرستاد كه خطابه و سخنورى» و به گمانم شعر، را هم فرمود [و افزود:]«در ميان مردم روزگارش رايج بود. پس او از نزد خداوند، اندرزها و حكمت‌هايى آورد كه به وسيله آن، گفتار آنان را باطل ساخت و حجّت را بر آنها تمام كرد».۳
1.. نحل : آيه ۱۲۵ : « ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ» .
2.. بَعَثَهُ وَالنّاسُ ضُلاّلٌ فِي حَيرَةٍ ، وحاطِبونَ في فِتنَةٍ . . . فَبالَغَ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهفِي النَّصيحَةِ ، ومَضى عَلَى الطَّريقَةِ ، ودَعا إلَىالحِكمَةِ وَالمَوعِظَةِ الحَسَنَةِ نهج البلاغة : الخطبة ۹۵ ، بحار الأنوار : ج ۱۸ ص ۲۱۹ ح ۵۱ .
3.. إنَّ اللّه‌َ بَعَثَ مُحَمَّدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله في وَقتٍ كانَ الغالِبُ عَلى أهلِ عَصرِهِ الخُطَبَ وَالكَلامَ ـ وأَظُنُّهُ قالَ : الشِّعرَ ـ ، فَأَتاهُم مِنعِندِ اللّه‌ِ مِن مَواعِظِهِ وحِكَمِهِ ما أبطَلَ بِهِ قَولَهُم ، وأَثبَتَ بِهِ الحُجَّةَ عَلَيهِم الكافي : ج ۱ ص ۲۴ ح ۲۰ ، علل الشرائع : ص ۱۲۲ ح ۶ .
