۴ / ۴
باز داشتن از فريبكارى
۱۴۹۵. امام على عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بر مردى كه غلّه مى‌فروخت، گذشت و به بيرون آن نگريست و خوشش آمد. دستش را به درون آن فرو برد و يك مشت از آن بيرون كشيد ؛ ولى پست‌تر از بيرون آن بود. پس پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «هر كس با ما غِش (فريبكارى) كند، از ما نيست».۱
۱۴۹۶. امام باقر عليه‌السلام: در بازار مدينه، پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بر بساطِ غلّه‌اى گذشت و به صاحب آن گفت: «غلّه‌ات، يكسره خوب است» و سپس از وى در باره قيمتش سؤال كرد. آن گاه خداوند عز و جل به او وحى فرمود كه دستانش را در آن غلّه فرو بَرَد. او نيز چنين كرد و غلّه‌اى پَست بيرون كشيد. پس به صاحبش فرمود: «جز خيانت و فريب براى مسلمانان، چيزى فراهم نياورده‌اى !».۲
۱۴۹۷. امام صادق عليه‌السلام: زينب عطرفروش لوچ، پيش همسران پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله آمد. پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هم پيش آنها آمد و ديد كه زينب نزد آنهاست. پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله به او فرمود: «وقتى تو مى‌آيى، خانه‌هاى ما خوش‌بو مى‌شود».
او گفت: خانه‌هاى تو به بوى تو خوش‌تر است، اى پيامبر خدا !
پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله به او فرمود: «وقتى مى‌فروشى، خوب بفروش و تقلّب نكن ؛ چرا كه چنين معامله‌اى، مايه رعايت بهتر تقواى خداوند و سبب ماندگارتر شدن مال است».۳
1.. مَرَّ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله عَلى رَجُلٍ يَبيعُ طَعاما ، فَنَظَرَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهإلى خارِجِهِ فَأَعجَبَهُ ، فَأَدخَلَ يَدَهُ إلى داخِلِهِفَأَخرَجَ مِنهُ قَبضَةً فَكانَ أردَأَ مِنَ الخارِجِ . فَقالَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : مَن غَشَّنا فَلَيسَ مِنّا مسند زيد : ص ۲۷۵ ، فقه القرآن للراوندي : ج ۲ ص ۴۴ .
2.. مَرَّ النَّبِيُّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله في سوقِ المَدينَةِ بِطَعامٍ ، فَقالَ لِصاحِبِهِ : ما أرى طَعامَكَ إلاّ طَيِّبا . وسَأَلَهُ عَن سِعرِهِ ، فَأَوحَى اللّه‌ُ عز و جلإلَيهِ أن يَدُسَّ يَدَيهِ فِي الطَّعامِ ، فَفَعَلَ ، فَأَخرَجَ طَعاما رَدِيّا ، فَقالَ لِصاحِبِهِ : ما أراكَ إلاّ وقَد جَمَعتَ خِيانَةً وغِشّا لِلمُسلِمينَ الكافي : ج ۵ ص ۱۶۱ ح ۷ ، تهذيب الأحكام : ج ۷ ص ۱۳ ح ۵۵ .
3.. جاءَت زَينَبُ العَطّارَةُ الحَولاءُ إلى نِساءِ النَّبِيِّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ، فَجاءَ النَّبِيُّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهفَإِذا هِيَ عِندَهُم ، فَقالَ النَّبِيُّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : إذا أتَيتِناطابَت بُيوتُنا ، فَقالَت : بُيوتُكَ بِريحِكَ أطيَبُ يا رَسولَ اللّه‌ِ ، فَقالَ لَها رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : إذا بِعتِ فَأَحسِني ولا تَغُشّي ، فَإِنَّهُ أتقى للّه‌ِِ وأَبقى لِلمالِ الكافي : ج ۵ ص ۱۵۱ ح ۵ ، التوحيد : ص ۲۷۶ ح ۱ .
