۱۳۶۲.الكافى ـ به نقل از عبد اللّه‌ بن سنان ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله روز عيد قربان، دو قوچ ذبح مى‌كرد: يكى از جانب خودش و ديگرى از سوى فقيران و ناداران امّتش.^۱

۱۳۶۳. الطبقات الكبرى ـ به نقل از اَنَس ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله قربانى‌اش را با دست خود، ذبح مى‌كرد و بر آن، نام خدا را مى‌برد.^۲

۷ / ۲۱

چگونگى سر تراشيدن پيامبر صلّی الله علیه و آله

۱۳۶۴. امام صادق عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در روز عيد قربان، سر خود را مى‌تراشيد و ناخن‌هاى خود را مى‌گرفت و از سبيل و از كناره‌هاى ريش خود مى‌زد.^۳

۷ / ۲۲

تعداد حج و عمره پيامبر صلّی الله علیه و آله

۱۳۶۵. امام صادق عليه‌السلام: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله پس از ورود به مدينه، جز يك حج نگزارد ؛ ولى در مكّه با قومش حج‌ها گزارد.^۴

۱۳۶۶. امام صادق عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله سه عمره جدا جدا انجام داد: يكى عمره‌اى در ذى قعده كه از عُسفان احرام بست ـ كه عمره حديبيّه است ـ، يكى عمره‌اى كه از جُحفه مُحرم شد ـ كه عمره قضا بود ـ، و يكى هم عمره‌اى كه پس از بازگشت از جنگ حنين و طائف، از جعرانه احرام

۷ / ۱۹

چگونگى رمى جمره پيامبر صلّی الله علیه و آله

۱۳۵۹. امام باقر عليه‌السلام: نزد جابر بن عبد اللّه‌ رفتيم.... به او گفتم: «از حجّ پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله به من خبر بده». گفت: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله نزد جَمَره‌اى آمد كه نزديك درخت است و هفت سنگ به سوى آن پرتاب كرد. با هر سنگى، تكبير مى‌گفت و سنگ‌ها را با انگشت، پرتاب مى‌كرد. سنگ را از دلِ آن وادى پرتاب كرد. آن گاه، به قربانگاه باز گشت و با دست خود، شصت و سه شتر قربانى كرد.^۱

۱۳۶۰. سنن أبى داوود ـ به نقل از سليمان بن عمرو بن احوص، از مادرش ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله را ديدم كه سواره، از دلِ وادى، به سوى جمره، ريگ مى‌انداخت و با هر ريگى، تكبير مى‌گفت و مردى از پشتِ سرش، از ايشان پاسدارى مى‌كرد. در باره او پرسيدم. گفتند: فضل بن عبّاس است.
و چون مردم ازدحام كردند، پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «اى مردم ! همديگر را نكُشيد. هنگامى كه به سوى جمره ريگ مى‌اندازيد، مانند ريگ انداختن با انگشت بيندازيد».^۲

۷ / ۲۰

چگونگى قربانى كردن در روز عيد

۱۳۶۱. امام على عليه‌السلام: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله دو قوچ سياه و سفيد شاخدار، قربانى مى‌كرد.^۳