عصر و مغرب و عشا را با هم مى‌خواند.^۱

۱۲۳۱. امام صادق عليه‌السلام: بى گمان، پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در سفر، نماز مغرب و عشا و ظهر و عصر را با هم مى‌خواند و اين را تنها هنگامى كه عجله داشت، انجام مى‌داد.^۲

۱۲۳۲. سنن النسائى ـ به نقل از ابن عمر ـ: هر گاه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در سفر شتاب مى‌كرد يا كارى بر او دشوار مى‌آمد، نماز مغرب و عشا را با هم مى‌خواند.^۳

۱۲۳۳. مسند ابن حنبل ـ به نقل از كُرَيب ـ: ابن عبّاس گفت: آيا برايتان از نماز پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در سفر نگويم ؟ گفتيم: چرا. گفت: اگر خورشيد به نيمه روز مى‌رسيد و پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در جايگاه فرودش بود، پيش از سوار شدن، نماز ظهر و عصر را با هم مى‌خواند و اگر تا زمانى كه در جايگاه فرودش بود، خورشيد به نيمه نمى‌رسيد، همچنان حركت مى‌كرد تا وقت [نماز] عصر مى‌شد و فرود مى‌آمد و نماز ظهر و عصر را با هم مى‌خواند، و چون در جايگاه فرودش، وقت [نماز] مغرب در مى‌رسيد، آن را با نماز عشا با هم مى‌خواند و هر گاه در جايگاه فرودش، وقتش در نمى‌رسيد، سوار مى‌شد [و مى‌رفت] تا وقت [نماز] عشا در مى‌رسيد. آن گاه فرود مى‌آمد و آن دو را با هم مى‌خواند.^۴

۱۲۳۴. امام باقر عليه‌السلام: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در شب‌هاى بارانى، نماز مغرب را به تأخير و نماز عشا را جلو مى‌انداخت و آن دو را با هم مى‌خواند و مى‌فرمود: «كسى كه رحم نكند، به او رحم

۱۲۲۹.علل الشرائع ـ به نقل از مفضّل بن عمر ـ: به امام صادق عليه‌السلام گفتم: به چه علّت، نمازگزار، پس از سلام دادن، سه مرتبه دست‌هايش را بالا مى‌برد و تكبير مى‌گويد ؟
فرمود: «چون پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هنگامى كه مكّه را فتح كرد، نماز ظهر را با يارانش در كنار حجر الأسود برگزار كرد و سلام كه داد، دست‌هايش را سه مرتبه بلند كرد و تكبير گفت و گفت: "معبودى جز خداوند نيست. يگانه است، يگانه است. وعده‌اش را تحقّق بخشيد و بنده‌اش را يارى داد و سپاهش را شوكت بخشيد و يك‌تنه، گروه‌ها[ى مشرك] را در هم شكست. پس او راست فرمان‌روايى و او راست ستايش. زنده مى‌كند و مى‌ميرانَد، و مى‌ميراند و زنده مى‌گردانَد، و او بر هر چيزى تواناست".
سپس به يارانش رو كرد و فرمود: "گفتنِ اين تكبير و اين جملات را پس از هر نماز واجبى، ترك مكنيد ؛ زيرا هر كس پس از سلام دادن نماز، چنين كند و اين جملات را بگويد، وظيفه خود را در سپاس‌گزارى از خداوند عز و جل براى تقويت اسلام و سپاهيانش، به جا آورده است"».^۱

۲ / ۲۴

سيره پيامبر صلّی الله علیه و آله در خواندن دو نماز با هم در حال عذر

۱۲۳۰. امام صادق عليه‌السلام: هر گاه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در سفر بود يا نيازى او را به عجله وادار مى‌كرد، نماز ظهر و