فصل دوم: ويژگى‌هاى عمومى «سيره نبوى»

۲ / ۱

سازگارى با علم و خِرد و فطرت

قرآن

«كسانى كه به ايشان علم داده شده، آنچه را از سوى پروردگارت بر تو نازل شده، حق مى‌دانند كه به راه خداوند عزيز و حميد، هدايت مى‌كند».^۱

حديث

۱۴. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: هر حديثى كه از قول خاندان محمّد ـ كه درودهاى خداوند بر ايشان باد ـ، به شما رسيد و دل‌هايتان در برابرش نرم شد و با آن احساس آشنايى كرديد، آن را بپذيريد و اگر دل‌هايتان از آن رميد و آن را بيگانه حس كرديد، آن را به خدا و پيامبر و عالمِ از خاندان محمّد صلى‌الله‌عليه‌و‌آله باز گردانيد.^۲

۱۳.امام صادق عليه‌السلام ـ در نامه ايشان به گروهى از شيعيان ـ: اى گروهى كه خداوند، نگهبان شماست ! بر شما باد پيروى از پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله و روش او، و پس از آن، پيروى از پيشوايان هدايتگر از خاندان پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله و پيمودن راه و رسم آنان، كه هر كس به اين راه برود، هدايت مى‌شود و هر كس آن را وا نهد و از آن روى بگرداند، گم‌راه مى‌شود ؛ چرا كه اينان، همان كسانى هستند كه خداوند به فرمان‌بُردارى از آنان و ولايتشان فرمان داده است.^۱