ج ـ اندوهگينى و كم سخن گفتن
۱۱۲۴. الدعوات: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هر گاه در پى جنازه‌اى مى‌رفت، اندوه، او را فرا مى‌گرفت و بيشتر، حديثِ نفْس مى‌كرد۱ و كمتر سخن مى‌گفت.۲
۱۱۲۵. المعجم الكبير ـ به نقل از ابن عبّاس ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله چون جنازه‌اى را تشييع مى‌كرد، اندوه در او ديده مى‌شد و بيشتر، حديثِ نفْس مى‌كرد.۳
د ـ آرامش
۱۱۲۶. سنن ابن ماجة ـ به نقل از ابو موسى ـ: [نقل شده كه] پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله جنازه‌اى را ديد كه به شتاب مى‌برند. فرمود: «بايد آرامش داشته باشيد».۴
ه ـ راه رفتن پشت جنازه
۱۱۲۷. امام باقر عليه‌السلام: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله پشت جنازه‌اى حركت مى‌كرد. به ايشان گفته شد: اى پيامبر خدا ! چرا پشت سر جنازه حركت مى‌كنيد ؟ فرمود: «ديدم فرشتگان جلوى او مى‌روند. ما دنبال آنها راه افتاديم».۵
۱۱۲۸. المصنّف، عبد الرزّاق ـ به نقل از زهرى ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هيچ گاه در تشييع جنازه‌اى، سوار نشد.۶
1.. يعنى در خود فرو رفته بود و يا فكر مى‌كرد و مى‌انديشيد .
2.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله إذا تَبِعَ جَنازَةً غَلَبَتهُ كَآبَةٌ ، وأَكثَرَ حَديثَ النَّفسِ ، وأَقَلَّ الكَلامَ (الدعوات : ص ۲۵۹ ح ۷۳۶ ،بحار الأنوار : ج ۸۱ ص ۲۶۶ ح ۲۴) .
3.. إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كانَ إذا شَهِدَ جَنازَةً رُئِيَت عَلَيهِ كَآبَةٌ ، وأَكثَرَ حَديثَ النَّفسِ المعجم الكبير : ج ۱۱ ص ۸۷ح ۱۱۱۸۹ ، شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ج ۱۸ ص ۳۲۳ .
4.. عَنِ النَّبِيِّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله أنَّهُ رَأى جَنازَةً يُسرِعونَ بِها ، قالَ : لِتَكُن عَلَيكُمُ السَّكينَةُ سنن ابن ماجة : ج ۱ ص ۴۷۵ ح ۱۴۷۹ ،مسند ابن حنبل : ج ۷ ص ۱۴۷ ح ۱۹۶۳۱ .
5.. مَشَى النَّبِيُّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله خَلفَ جَنازَةٍ ، فَقيلَ لَهُ : يا رَسولَ اللّه‌ِ ، ما لَكَ تَمشي خَلفَها ؟ فَقالَ : إنَّ المَلائِكَةَ أراهُم يَمشونَأمامَها ، ونَحنُ تَبَعٌ لَهُم الكافي : ج ۳ ص ۱۶۹ ح ۳ ، تهذيب الأحكام : ج ۱ ص ۳۱۱ ح ۹۰۳ .
6.. ما رَكِبَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مَعَ جَنازَةٍ قَطُّ المصنّف لعبد الرزّاق : ج ۳ ص ۴۵۳ ح ۶۲۸۴ ، الطبقات الكبرى : ج ۱ص ۳۸۵ .
