ساخت و پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله و يارانش را دعوت كرد. چون از خوردن آسودند، پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «به برادرتان پاداش دهيد».
ياران گفتند: اى پيامبر خدا ! پاداش دادن به او چگونه است ؟
فرمود: «هر گاه [گروهى] به خانه كسى رفتند و غذايش را خوردند و نوشيدنى‌اش را نوشيدند و برايش دعا كردند، اين، خود، پاداش دادن به اوست».۱
۲ / ۱۲
شيوه پيامبر صلّی الله علیه و آله در معاشرت
۱۰۰۹. الطبقات الكبرى ـ به نقل از اَنَس ـ: هر گاه يكى از ياران پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله او را مى‌ديد و پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله [براى كارى] با او بر مى‌خاست، كناره نمى‌گرفت تا آن مرد، خود كناره بگيرد.۲
۱۰۱۰. سنن ابن ماجة ـ به نقل از اَنَس ـ: هنگامى كه مردى پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله را مى‌ديد و با يكديگر سخن مى‌گفتند، پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله روى از او بر نمى‌گرداند تا اين كه آن مرد، خود روى بگرداند و برود.۳
۱۰۱۱. مشكاة الأنوار: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله با كسى كه همراهش بود، داخل بيشه‌اى شد و دو شاخه، يكى صاف و يكى كج و معوج، بريد. شاخه صاف را به همراهش داد و شاخه كج را براى خود نگاه داشت. مرد گفت: تو از من به آن سزاوارترى، اى پيامبر خدا ! پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «هرگز ! هيچ مؤمنى نيست كه با مؤمنى مصاحبت كند، مگر آن كه در باره او از وى مى‌پرسند، حتّى اگر
1.. صَنَعَ أبُو الهَيثَمِ بنُ التَّيِّهانِ لِلنَّبِيِّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله طَعاما ، فَدَعَا النَّبِيَّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهوأَصحابَهُ ، فَلَمّا فَرَغوا ، قالَ : أثيبوا أخاكُم ، قالوا : يارَسولَ اللّه‌ِ ، وما إثابَتُهُ ؟
قالَ : إنَّ الرَّجُلَ إذا دُخِلَ بَيتُهُ فَاُكِلَ طَعامُهُ وشُرِبَ شَرابُهُ ، فَدَعَوا لَهُ ، فَذلِكَ إثابَتُهُ سنن أبي داود : ج ۳ ص ۳۶۷ ح ۳۸۵۳ ، شعب الإيمان : ج ۴ ص ۱۴۶ ح ۴۶۰۵ .
2.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله إذا لَقِيَهُ أحَدٌ مِن أصحابِهِ فَقامَ مَعَهُ ، فَلَم يَنصَرِف حَتّى يَكونَ الرَّجُلُ هُوَ الَّذي يَنصَرِفُ عَنهُالطبقات الكبرى : ج ۱ ص ۳۷۸ ، تاريخ دمشق : ج ۳ ص ۳۶۷ .
3.. كانَ النَّبِيُّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله إذا لَقِيَ الرَّجُلَ فَكَلَّمَهُ ، لَم يَصرِف وَجهَهُ عَنهُ حَتّى يَكونَ هُوَ الَّذي يَنصَرِفُ سنن ابن ماجة : ج ۲ص ۱۲۲۴ ح ۳۷۱۶ ، سنن الترمذي : ج ۴ ص ۶۵۴ ح ۲۴۹۰ .
