۲ / ۵
شيوه دست دادن پيامبر صلّی الله علیه و آله
۹۹۲. امام صادق عليهالسلام: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله هرگز با هيچ مردى دست نداد، مگر اين كه دستش را نكشيد تا آن شخص، دستِ خود را عقب كشد.۱
۹۹۳. المناقب، ابن شهرآشوب: پيامبر صلىاللهعليهوآله هنگامى كه مسلمانى را مىديد، ابتدا با او دست مىداد.۲
۹۹۴. بحار الأنوار ـ به نقل از امام صادق عليهالسلام، از پدرانش، از جابر ـ: پيامبر صلىاللهعليهوآله را ملاقات كردم و به ايشان سلام نمودم. ايشان دستم را فشرد و فرمود: «اين كه مرد دست برادرش را بفشارد، [به منزله] بوسيدن اوست».۳
۲ / ۶
شيوه پيامبر صلّی الله علیه و آله در گفتگوهاى خصوصى
۹۹۵. سنن أبى داوود ـ به نقل از اَنَس ـ: نديدم كه مردى دهانش را نزديك گوش پيامبر صلىاللهعليهوآله ببرد و با او [محرمانه]سخن بگويد و پيامبر صلىاللهعليهوآله زودتر از او و پيش از آن كه او سرش را بچرخاند و تا هنگامى كه سخنش را به پايان نبرده، سرش را بچرخاند، و نديدم مردى با پيامبر صلىاللهعليهوآله دست بدهد و ايشان زودتر از او و پيش از آن كه وى دستش را رها كند، دست خود را وا نهد.۴
1.. ما صافَحَ رَسولُ اللّهِ صلىاللهعليهوآله رَجُلاً قَطُّ فَنَزَعَ يَدَهُ حَتّى يَكونَ هُوَ الَّذي يَنزِعُ يَدَهُ مِنهُ الكافي : ج ۲ ص ۱۸۲ ح ۱۵ ،مشكاة الأنوار : ص ۳۵۲ ح ۱۱۳۶ .
2.. كانَ النَّبِيُّ صلىاللهعليهوآله إذا لَقِيَ مُسلِما بَدَأَهُ بِالمُصافَحَةِ المناقب لابن شهرآشوب : ج ۱ ص ۱۴۷ ، بحار الأنوار : ج ۱۶ص ۲۲۷ ح ۳۴ .
3.. لَقيتُ النَّبِيَّ صلىاللهعليهوآله فَسَلَّمتُ عَلَيهِ فَغَمَزَ يَدي وقالَ : غَمزُ الرَّجُلِ يَدَ أخيهِ قُبلَتُهُ بحار الأنوار : ج ۷۶ ص ۲۳ ح ۱۰ .
4.. ما رَأَيتُ رَجُلاً التَقَمَ اُذُنَ رَسولِ اللّهِ صلىاللهعليهوآله فَيُنَحِّيَ رَأسَهُ ، حَتّى يَكونَ الرَّجُلُ هُوَ الَّذي يُنَحّي رَأسَهُ ، وما رَأَيتُ رَجُلاًأخَذَ بِيَدِهِ فَتَرَكَ يَدَهُ ، حَتّى يَكونَ الرَّجُلُ هُوَ الَّذي يَدَعُ يَدَهُ سنن أبي داود : ج ۴ ص ۲۵۲ ح ۴۷۹۴ ، مسند أبي يعلى : ج ۳ ص ۳۹۷ ح ۳۴۵۸ .