نكردى ؟ !».^۱

۹۸۱. صحيح البخارى ـ به نقل از نعمان بن بشير ـ: پدرم چيزى به من بخشيد ؛ ولى [مادرم]عَمره دختر رواحه گفت: من، راضى نمى‌شوم تا اين كه پيامبر خدا، شاهد [اين بخشش] باشد. از اين رو، [پدرم] نزد پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله آمد و گفت: اى پيامبر خدا ! من به پسرى كه از عمره دختر رواحه دارم، چيزى بخشيده‌ام و او از من خواسته است كه تو را شاهد بگيرم. ايشان فرمود: «به ديگر فرزندانت نيز مثل اين را بخشيده‌اى ؟». گفت: نه. فرمود: «از خدا پروا داشته باشيد و ميان فرزندانتان، عدالت بورزيد».
آن گاه باز گشت و هديه‌اش را پس گرفت.^۲

۱ / ۹

بازداشتن از بدقولى با كودكان

۹۸۲. مسند ابن حنبل ـ به نقل از عبد اللّه‌ بن عامر ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله به خانه ما آمد و من، در حالى كه كودكى خردسال بودم، رفتم تا بازى كنم. از اين رو، مادرم به من گفت: اى عبد اللّه‌ ! بيا چيزى به تو بدهم. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «چه مى‌خواهى به او بدهى ؟». گفت: خرمايى به او مى‌دهم. فرمود: «بدان كه اگر چنين نكنى، برايت دروغى نوشته مى‌شود».^۳

۱ / ۶

سلام كردن به كودكان

۹۷۷. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: پنچ چيز است كه تا زنده‌ام، رهايشان نمى‌كنم:... و سلام كردن به كودكان، تا پس از من، سنّت شود.^۱

۹۷۸. مكارم الأخلاق ـ به نقل از اَنَس ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بر گروهى از كودكان، گذر كرد و با آن كه شتاب داشت، به آنان سلام داد.^۲

۱ / ۷

كوتاه كردن نماز به خاطر فرياد كودك

۹۷۹. امام صادق عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله نماز ظهر را با مردم خواند و دو ركعت آخر را كوتاه نمود. چون نماز را تمام كرد، مردم به پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله گفتند: آيا پيشامدى در نماز روى داد [و حكم جديدى نازل شده است] ؟ فرمود: «براى چه مى‌پرسيد ؟». گفتند: دو ركعت آخر را كوتاه خوانديد. پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله به ايشان فرمود: «آيا جيغ كودك را نشنيديد ؟».^۳

۱ / ۸

ترغيب به رعايت برابرى ميان فرزندان

۹۸۰. كتاب من لايحضره الفقيه ـ به نقل از سكونى ـ: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مردى را ديد كه يكى از دو پسرش را بوسيد و ديگرى را نبوسيد. پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله به او فرمود: «چرا هر دو را [از محبّت خودت] بهره‌مند