فصل يكم: سيره پيامبر صلّی الله علیه و آله در رفتار با كودكان و فرزندان
۱ / ۱
گرامى داشتن كودكان
۹۶۹. مكارم الأخلاق: [معمولاً] نوزاد را نزد پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله مىآوردند تا براى او دعا كند يا بر او نام بگذارد. ايشان او را مىگرفت و براى تكريم خانوادهاش، او را روى دامن خود مىنهاد. گاهى كودك بر ايشان ادرار مىكرد و برخى كه ادرار كردن او را مىديدند، فرياد مىكشيدند ؛ ولى ايشان مىفرمود: «ادرار كردنِ او را قطع نكنيد» و كودك را رها مىكرد تا كارش را تمام كند. سپس دعا كردن براى او يا نامگذارىِ او را به پايان مىبرد و خانوادهاش خوشحال مىشدند و مشاهده نمىكردند كه ايشان از ادرار كردن كودكشان، ناراحت شده باشد. سپس وقتى آنان مىرفتند، لباس خود را مىشست.۱
۱ / ۲
ترغيب به دوست داشتن كودكان و مهربانى با آنان
۹۷۰. الأدب المفرد ـ به نقل از اَنَس ـ: زنى نزد عايشه آمد و عايشه سه خرما به او داد و او به هر كدام