مى‌افكند، با آن كه به او نويد بهشت داده شده بود ؛ چون خداوند سبحان فرمود: «و خانواده خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن، شكيبا باش». پس خانواده‌اش را به نماز وا مى‌داشت و خود بر آن، شكيب مى‌ورزيد.۱
۸۸۳. تنبيه الخواطر: در باره پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله روايت شده كه هر گاه خانواده او تنگ‌دست مى‌شدند، مى‌فرمود: «به نماز برخيزيد» و مى‌فرمود: «پروردگارم به من چنين امر كرده است. خداى متعال مى‌فرمايد: «و خانواده خود را به نماز، فرمان ده و خود بر آن، شكيبا باش. از تو روزى نمى‌خواهيم ؛ [بلكه] ما خود به تو روزى مى‌دهيم و فرجام [نيك]، براى پرهيزگارى است%«$.۲
۸۸۴. صحيح مسلم ـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله [پاسى] از شب را نماز مى‌خواند و در پايان، به من مى‌فرمود: «برخيز و نماز وَتر بخوان».۳
۸۸۵. سنن أبى داوود ـ به نقل از هنيده خزاعى، از مادرش ـ: بر اُمّ سلمه وارد شدم و از او در باره روزه پرسيدم. گفت: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله به من فرمان مى‌داد كه سه روز از هر ماه را روزه بگيرم، كه اوّلين آنها، دوشنبه و پنجشنبه بود.۴
۳ / ۱۰
ترغيب به ساده‌زيستى
قرآن
«اى پيامبر ! به همسرانت بگو: اگر زندگى دنيا و زر و زيورش را مى‌خواهيد، بياييد تا برخوردارتان كنم و به
1.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله نَصِبا بِالصَّلاةِ بَعدَ التَّبشيرِ لَهُ بِالجَنَّةِ ؛ لِقَولِ اللّه‌ِ سُبحانَهُ : « وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَوةِ وَ اصْطَبِرْعَلَيْهَا » ، فَكانَ يَأمُرُ بِها أهلَهُ ، ويُصَبِّرُ عَلَيها نَفسَهُ نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۹ ، الكافي : ج ۵ ص ۳۷ ح ۱ .
2.. يُروى عَن رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله أنَّهُ كانَ إذا أصابَ أهلَهُ خَصاصَةً قالَ : قوموا إلَى الصَّلاةِ ، ويَقولُ : بِهذا أمَرَني رَبّي ، قالَاللّه‌ُ تَعالى : « وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَوةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْهَا لاَ نَسْـٔلُكَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُكَ وَ الْعَـقِبَةُ لِلتَّقْوَى »تنبيه الخواطر : ج ۱ ص ۲۲۲ ، مستدرك الوسائل : ج ۱۲ ص ۲۴۲ ح ۴۰۰۱ .
3.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله يُصَلّي مِنَ اللَّيلِ ، فَإِذا أوتَرَ قالَ : قومي فَأَوتِري صحيح مسلم : ج ۱ ص ۵۱۱ ح ۱۳۴ ، مسندابن حنبل : ج ۹ ص ۴۹۱ ح ۲۵۲۳۹ .
4.. دَخَلتُ عَلى اُمِّ سَلَمَةَ فَسَأَلتُها عَنِ الصِّيامِ ، فَقالَت : كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهيَأمُرُني أن أصومَ ثَلاثَةَ أيّامٍ مِن كُلِّ شَهرٍ ،أوَّلُها الإِثنَينِ وَالخَميسِ سنن أبي داود : ج ۲ ص ۳۲۸ ح ۲۴۵۲ ، مسند ابن حنبل : ج ۱۰ ص ۱۷۱ ح ۲۶۵۴۲ .
