داد.۱
۸۲۹. صحيح البخارى ـ به نقل از صفيّه بنت شيبه ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله در عروسى يكى از همسرانش، با دو مُد جو وليمه داد.۲
۱ / ۵
اجازه گرفتن از دخترانش براى شوهر دادنشان
۸۳۰. مسند ابن حنبل ـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله هنگامى كه مىخواست كسى از دخترانش را شوهر دهد، نزديك پرده[ى اتاقش] مىنشست و مىفرمود: «فلان مرد، فلان زن را ياد كرده است» و نام دخترش و نام آن مرد خواستگار را مىبرد. دختر اگر ساكت مىماند، پيامبر صلىاللهعليهوآله شوهرش مىداد و اگر دختر [آن مرد را]دوست نداشت، با دستش به پرده ضربه مىزد و چون چنين مىكرد، پيامبر صلىاللهعليهوآله شوهرش نمىداد.۳
۸۳۱. المعجم الكبير ـ به نقل از عمر ـ: پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله هر گاه مىخواست زنى از خانوادهاش را شوهر دهد، از پشت پرده به او مىفرمود: «دخترم ! فلانى از تو خواستگارى كرده است. اگر دوستش ندارى، بگو: نه ؛ زيرا هيچ كس نبايد از گفتنِ نه، شرم كند. اگر هم دوست دارى، سكوت تو [نشانه] پذيرش است».۴
1.. إنَّ النَّبِيَّ صلىاللهعليهوآله أولَمَ عَلى صَفِيَّةَ بِسَويقٍ وتَمرٍ سنن أبي داود : ج ۳ ص ۳۴۱ ح ۳۷۴۴ ، سنن الترمذي : ج ۳ ص ۴۰۳ح ۱۰۹۵ .
2.. أولَم النَّبِيُّ صلىاللهعليهوآلهعَلى بَعضِ نِسائِهِ بِمُدَّينِ مِن شَعيرٍ صحيح البخاري : ج ۵ ص ۱۹۸۳ ح ۴۸۷۷ ، السنن الكبرىللنسائي : ج ۴ ص۱۴۰ ح ۶۶۰۶ .
3.. كانَ رَسولُ اللّهِ صلىاللهعليهوآله إذا أرادَ أن يُزَوِّجَ شَيئا مِن بَناتِهِ جَلَسَ إلى خِدرِها فَقالَ : إنَّ فُلانا يَذكُرُ فُلانَةَ ـ يُسَمّيهاويُسَمِّي الرَّجُلَ الَّذي يَذكُرُها ـ فَإِن هِيَ سَكَتَت زَوَّجَها ، وإن كَرِهَت نَقَرَتِ السِّترَ ، فَإِذا نَقَرَتهُ لَم يُزَوِّجها مسند ابن حنبل : ج ۹ ص ۳۵۸ ح ۲۴۵۴۸ ، السنن الكبرى : ج ۷ ص ۲۰۰ ح ۱۳۷۱۰ .
4.. إنَّ رَسولَ اللّهِ صلىاللهعليهوآله إذا أرادَ أن يُزَوِّجَ امرَأَةً مِن نِسائِهِ يَأتيها مِن وَراءِ الحِجابِ ، فَيَقولُ لَها : يا بُنَيَّةُ ، إنَّ فُلانا قَدخَطَبَكِ ، فَإِن كَرِهتيهِ فَقولي : لا ، فَإِنَّهُ لا يَستَحي أحَدٌ أن يَقولَ : لا ، وإن أحبَبتِ فَإِنَّ سُكوتَكِ إقرارٌ المعجم الكبير : ج ۱ ص ۷۳ ح ۸۸ ، كنز العمّال : ج ۷ ص ۱۲۷ ح ۱۸۳۲۴ .