347
گزیده سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله

۱ / ۳

مَهر السُنّه (مهر محمّدى)

۸۲۵.الكافىـ به نقل از حسين بن خالد ـ: از امام كاظم عليه‌السلام در باره مهر السنّه پرسيدم كه: چگونه پانصد [درهم]شد ؟ فرمود: «خداوند ـ تبارك و تعالى ـ بر خود واجب كرد كه هيچ مؤمنى نباشد كه او را صد بار [با تكبيرگويى،]بزرگ بشمارد و صد بار [با تسبيحگويى]تقديس كند و صد بار [با حمد گفتن] بستايد و صد بار [با لا إله إلاّ اللّه‌ گفتن] او را يگانه بشمارد و صد بار بر محمّد و خاندانش درود بفرستد و سپس بگويد: "خدايا ! از حوريان بهشتى به همسرىِ من در آور"، مگر آن كه حور العين را به همسرى او در آورَد و مَهرش را همين ذكرها قرار دهد. آن گاه خداوند عز و جل به پيامبرش صلى‌الله‌عليه‌و‌آله وحى كرد كه سنّت را در مَهر زنان باايمان، پانصد درهم قرار دهد و پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هم چنين كرد».۱

۸۲۶. امام باقر عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله براى هيچ يك از همسران و دخترانش بيش از دوازده اوقيه و نَش، مهريّه قرار نداد. هر اوقيه چهل درهم است و نَش، بيست درهم است.۲

۱ / ۴

وليمه ازدواج

۸۲۷.امام صادق عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هنگامى كه ميمونه دختر حارث را به همسرى گرفت، مهمانى‌اى داد و به مردم حلواى خرما خوراند.۳

۸۲۸. سنن أبى داوود ـ به نقل از اَنَس بن مالك ـ: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله براى [ازدواج با] صفيّه، آرد گندم۴ و خرما وليمه

1.. سَأَلتُ أبَا الحَسَنِ عليه‌السلام عَن مَهرِ السُّنَّةِ كَيفَ صارَ خَمسَمِئَةٍ ؟
فَقالَ : إنَّ اللّه‌َ تَبارَكَ وتَعالى أوجَبَ عَلى نَفسِهِ ألاّ يُكَبِّرَهُ مُؤمِنٌ مِئَةَ تَكبيرَةٍ ، ويُسَبِّحَهُ مِئَةَ تَسبيحَةٍ ، ويَحمَدَهُ مِئَةَتَحميدَةٍ ، ويُهَلِّلَهُ مِئةَ تَهليلَةٍ ، ويُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ مِئَةَ مَرَّةٍ ، ثُمَّ يَقولَ : «اللّهُمَّ زَوِّجني مِنَ الحورِ العينِ» ، إلاّ زَوَّجَهُ اللّه‌ُ حَوراءَ عَينٍ وجَعَلَ ذلِكَ مَهرَها ، ثُمَّ أوحَى اللّه‌ُ عز و جل إلى نَبِيِّهِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : أن سُنَّ مُهورَ المُؤمِناتِ خَمسَمِئَةِ دِرهَمٍ ، فَفَعَلَ ذلِكَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله الكافي : ج ۵ ص ۳۷۶ ح ۷ ، تهذيب الأحكام : ج ۷ ص ۳۵۶ ح ۱۴۵۱ .

2.. ما زَوَّجَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله سائِرَ بَناتِهِ ولا تَزَوَّجَ شَيئا مِن نِسائِهِ عَلى أكثَرَ مِنِ اثنَتَي عَشرَةَ اُوقِيَّةً ونَشٍّ ؛ الاُوقِيَّةُأربَعونَ ، وَالنَّشُّ عِشرونَ دِرهَما الكافي : ج ۵ ص ۳۷۶ ح ۵ ، قرب الإسناد : ص ۱۶ ح ۵۴ .

3.. إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله حينَ تَزَوَّجَ مَيمونَةَ بِنتَ الحارِثِ ، أولَمَ عَلَيها وأَطعَمَ النّاسَ الحَيسَ الكافي : ج ۵ ص ۳۶۸ح ۲ ، تهذيب الأحكام : ج ۷ ص ۴۰۹ ح ۱۶۳۲ .

4.. واژه «سَويق» در متن عربى حديث ، به معناى : تلخان ، پِست ، قاووت ، آرد بو داده گندم يا جو يا نخود يا سيب و مانند اينهاست كه با شكر در آميزند .


گزیده سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله
346

۱ / ۲

علاقه پيامبر صلّی الله علیه و آله به خديجه

۸۲۲. المعجم الكبير ـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله چون از خديجه ياد مى‌كرد، از ستودن او و آمرزش‌خواهى براى وى خسته نمى‌شد.۱

۸۲۳. صحيح مسلم ـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هنگامى كه گوسفند ذبح مى‌كرد، مى‌فرمود: «از آن براى دوستان خديجه هم بفرستيد».۲

۸۲۴. مكارم الأخلاق، ابن ابى الدنيا ـ به نقل از عايشه ـ: در جنگ بدر، همسر دختر خديجه اسير شد. دختر خديجه، گردن‌بند خديجه را فرستاد تا با آن همسرش را آزاد كند. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله گردن‌بند خديجه را شناخت و فرمود: «گردن‌بندش را به او باز گردانيد و همسرش را آزاد كنيد».۳

1.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ إذا ذَكَرَ خَديجَةَ لَم يَكُن يَسأَمُ مِن ثَناءٍ عَلَيها وَالاِستِغفارِ لَها (المعجم الكبير : ج ۲۳ ص ۱۳ ح ۲۱ ،فتح الباري : ج ۷ ص ۱۳۷) .

2.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله إذا ذَبَحَ الشّاةَ فَيَقولُ : أرسِلوا بِها إلى أصدِقاءِ خَديجَةَ صحيح مسلم : ج ۴ ص ۱۸۸۸ ح ۷۵ ،صحيح البخاري : ج ۳ ص ۱۳۸۹ ح ۳۶۰۷ .

3.. اُسِرَ زَوجُ ابنَةِ خَديجَةَ يَومَ بَدرٍ ، فَأَرسَلَت بِقِلادَةِ خَديجَةَ لِتَفُكَّ بِها زَوجَها ، فَعَرَفَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهقِلادَةَ خَديجَةَ ،فَقالَ : رُدّوا عَلَيها قِلادَتَها ، وأَطلِقوا لَها زَوجَها مكارم الأخلاق لابن أبي الدنيا : ص ۲۵۱ ح ۳۸۳ .

  • نام منبع :
    گزیده سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، عبدالهادي مسعودي (مترجم)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    اتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1396
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 20751
صفحه از 868
پرینت  ارسال به