من به پاسدارى از ايشان پرداختم كه نزديك روشنايى صبح، سخن پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كه «خوابت مى‌برد»، تحقّق يافت و من خوابم برد و تا آن گاه كه گرماى خورشيد به پشتمان نخورد، بيدار نشديم.۱
ب ـ ابو ذر غِفارى
۸۱۴. دلائل النبوّة، ابو نعيم ـ به نقل از ابو ذرِ غفارى ـ: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله نمى‌خوابيد، جز آن كه ما گرداگردش بوديم تا مبادا او را ترور كنند.۲
ج ـ ابو قتاده
۸۱۵. المعجم الصغير ـ به نقل از عبد اللّه بن ابى قتاده، در باره پدرش ابو قتادة بن حارث بن ربعى ـ: او در شب جنگ بدر۳ از پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله پاسدارى كرد و پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله گفت: «خدايا ! از ابو قتاده محافظت كن، همان گونه كه او امشب از پيامبرت محافظت كرد».۴
د ـ بلال
۸۱۶. مسند ابن حنبل ـ به نقل از عبد اللّه بن مسعود ـ: همراه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله از حديبيه مى‌آمديم كه گفتند: آنها (قريش مهاجم) در ريگزارى فرود آمده‌اند. پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «چه كسى از ما محافظت مى‌كند؟». بلال گفت: من. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «تو خوابت مى‌برد».۵
1.. لَمَّا انصَرَفنا مِن غَزوَةِ الحُدَيبِيَةِ قالَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : مَن يَحرُسُنَا اللَّيلَةَ؟ قالَ عَبدُ اللّه‌ِ : فَقُلتُ : أنَا ، حَتّى عادَ مِرارا ،قُلتُ : أنَا يا رَسولَ اللّه‌ِ . قالَ : فَأَنتَ إذا .
قالَ : فَحَرَستُهُم ، حَتّى إذا كانَ وَجهُ الصُّبحِ أدرَكَني قَولُ رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : إنَّكَ تَنامُ ، فَنِمتُ ، فَما أيقَظَنا إلاّ حَرُّ الشَّمسِ في ظُهورِنا مسند ابن حنبل : ج ۲ ص ۴۱ ح ۳۷۱۰ ، المعجم الكبير : ج ۱۰ ص ۲۲۵ ح ۱۰۵۴۸ .
2.. كانَ النَّبِيُّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله لايَنامُ إلاّ ونَحنُ حَولَهُ مِن مَخافَةِ الغَوائِلِ دلائل النبوّة لأبي نعيم : ج ۱ ص ۱۹۹ ح ۱۵۱ ، الدرّالمنثور : ج ۳ ص ۱۱۸ .
3.. ابن حجر مى‌گويد : ابو قتاده در جنگ بدر نبوده است . از اين رو محتمل است كه شب ديگرى بوده است .
4.. أنَّهُ حَرَسَ النَّبِيَّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهلَيلَةَ بَدرٍ ، فَقالَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : اللّهُمَّ احفَظ أبا قَتادَةَ كَما حَفِظَ نَبِيَّكَ هذِهِ اللَّيلَةَ المعجم الصغير :ج ۲ ص ۱۵۲ ، تاريخ بغداد : ج ۱۴ ص ۴۴۰ الرقم ۷۸۱۳ .
5.. أقبَلنا مَعَ رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مِنَ الحُدَيبِيَةِ ، فَذَكَروا أنَّهُم نَزَلوا دَهاسا مِنَ الأَرضِ ـ يَعنِي الدَّهاسَ : الرَّملَ ـ فَقالَ : مَنيَكلَؤُنا؟ فَقالَ بِلالٌ : أنَا، فَقالَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : إذَن تَنَم مسند ابن حنبل : ج ۲ ص ۱۹۳ ح ۴۴۲۱ ، المصنّف لابن أبي شيبة : ج ۸ ص ۳۷۱ ح ۲ .
