337
گزیده سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله

نخله، به نفر دوم [كه سرِ اسب او مقابل كَفَل اسب اوّل بود،]يك نخله، و به نفر سوم هم يك نخله خرما بخشيد.۱

۸۰۹. امام زين العابدين عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مسابقه اسب‌دوانى گذاشت و جايزه‌اش را چند اوقيه نقره قرار داد.۲

۸۱۰. امام باقر عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مسابقه اسب‌دوانى ترتيب داد و جوايز را از مال خويش پرداخت.۳

۱۹ / ۷

برگزارى مسابقه دو در حضور پيامبر صلّی الله علیه و آله

۸۱۱. صحيح مسلم ـ به نقل از اياس بن سلمه، از پدرش ـ: همراه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله از حديبيّه باز آمديم.... سپس پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مرا پشت سر خود بر [شترش] عضباء سوار كرد و در راه بازگشت به مدينه بوديم كه مردى از انصار ـ كه در دويدن، كسى از او پيش نمى‌افتاد ـ، گفت و تكرار كرد: كسى نيست كه با من تا مدينه مسابقه بدهد ؟ و من هنگامى كه سخنش را شنيدم، گفتم: آيا بزرگى را بزرگ نمى‌دارى و از [پيروزى]شريفى، بيم ندارى ؟ گفت: نه، مگر آن كه پيامبر خدا باشد. گفتم: اى پيامبر خدا! پدر و مادرم [فدايت] ! بگذار من با اين مرد مسابقه بدهم. پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «اگر مى‌خواهى[، مسابقه بده]». گفتم: برو [كه آمدم] ! و پاهايم را تا كردم و [از روى شتر به پايين] پريدم و دويدم و يك يا دو تپّه را آرام دويدم تا به نفس زدن نيفتم و آن گاه در پى او دويدم و از يكى دو تپّه آرام بالا رفتم و سپس سرعتم را بيشتر كردم تا

1.. إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله أجرَى الخَيلَ الَّتي اُضمِرَت مِنَ الحَفياءِ إلى مَسجِدِ بَني زُرَيقٍ ، وسَبَّقَها مِن ثَلاثِ نَخلاتٍ ،فَأَعطَى السّابِقَ عِذقا ، وأَعطَى المُصَلِّيَ عِذقا ، وأَعطىَ الثّالِثَ عِذقا الكافي : ج ۵ ص ۴۸ ح ۵ ، بحار الأنوار : ج ۱۶ ص ۲۶۶ ح ۶۸ .

2.. إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله أجرَى الخَيلَ وجَعَلَ سَبَقَها أواقِيَّ مِن فِضَّةٍ الكافي : ج ۵ ص ۴۹ ح ۷ ، قرب الإسناد : ص ۱۳۴ح ۴۶۸ .

3.. إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله سابَقَ بَينَ الخَيلِ ، وأَعطَى السَّوابِقَ مِن عِندِهِ قرب الإسناد : ص ۸۷ ح ۲۹۰ ، بحار الأنوار :ج ۱۰۳ ص ۱۹۰ ح ۴ .


گزیده سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله
336

رو به آنها كرد و فرمود: «من فرزند عاتكه‌ها۱ از قريشم. آن هم اسبى نيكو و دريا (روان و پرشتاب) است».۲

۸۰۶. سنن أبى داوود ـ به نقل از ابن عمر ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله اسب‌ها را پرورش و با آنها مسابقه مى‌داد.۳

۱۹ / ۶

جايزه گذاشتن براى مسابقه

۸۰۷. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: جايزه گذاشتن براى مسابقه جايز نيست، مگر براى اسب‌دوانى، تيراندازى و شتردوانى.۴

۸۰۸. امام باقر عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله اسب‌هايى را كه براى مسابقه ورزيده شده بودند،۵ از محلّه حَفيا تا مسجد بنى زُرَيق به مسابقه وا داشت و سه نخله خرما، جايزه آن قرار داد. به نفر اوّل، يك

1.. عاتكه‌ها ، سه زن به نام «عاتكه» ، از مادران پيامبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هستند : يكى عاتكه بنت هلال بن فالج بن ذكوان ، مادر عبد مناف ، دومى ، عاتكه بنت مرّة بن هلال بن فالج ، مادر هاشم بن عبد مناف ، و سومى ، عاتكه بنت اوقص بن مرّه ، مادر وهب ، پدر آمنه ، مادر پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله .

2.. أغارَ المُشرِكونَ عَلى سَرحِ المَدينَةِ ، فَنادى فيها مُنادٍ : يا سوءَ صَباحاه ! فَسَمِعَها رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهفِي الخَيلِ ، فَرَكِبَفَرَسَهُ في طَلَبِ العَدُوِّ ، وكانَ أوَّلَ أصحابِهِ ، لَحِقَهُ أبو قَتادَةَ عَلى فَرَسٍ لَهُ ، وكانَ تَحتَ رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله سَرجٌ دَفَّتاهُ ليفٌ لَيسَ فيهِ أشَرٌ ولا بَطَرٌ ، فَطَلَبَ العَدُوَّ فَلَم يَلقَوا أحَدا ، وتَتابَعَتِ الخَيلُ ، فَقالَ أبو قَتادَةَ : يا رَسولَ اللّه‌ِ ، إنَّ العَدُوَّ قَدِ انصَرَفَ فَإِن رَأَيتَ أن نَستَبِقَ ؟ فَقالَ : نَعَم . فَاستَبَقوا ، فَخَرَجَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله سابِقا عَلَيهِم ، ثُمَّ أقبَلَ عَلَيهِم فَقالَ : أنَا ابنُ العَواتِكِ مِن قُرَيشٍ ، إنَّهُ لَهُوَ الجَوادُ البَحرُ ـ يَعني فَرَسَهُ ـ الكافي : ج ۵ ص ۵۰ ح ۱۶ ، بحار الأنوار : ج ۱۹ ص ۱۷۰ ح ۱۶ .

3.. إنَّ نَبِيَّ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كانَ يُضَمِّرُ الخَيلَ يُسابِقُ بِها (سنن أبي داود : ج ۳ ص ۲۹ ح ۲۵۷۶ ، مسند ابن حنبل : ج ۲ ص ۳۹۰ح ۵۵۹۲) .

4.. لا سَبَقَ إلاّ في حافِرٍ أو نَصلٍ أو خُفٍّ (قرب الإسناد : ص ۸۸ ح ۲۹۱ ، دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۳۴۵) .

5.. رسم عرب بر اين بود كه جهت آماده‌سازى اسب براى مسابقه ، ابتدا مدّتى آن را فربه مى‌كردند و سپس آن را لاغر مى‌نمودند . به اين عمل ، «اِضمار ورزيده كردن» مى‌گفتند . (م)

  • نام منبع :
    گزیده سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، عبدالهادي مسعودي (مترجم)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    اتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1396
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 20922
صفحه از 868
پرینت  ارسال به