اصحاب گفتند: شما زحمت نكشيد، پدران و مادرانمان به فدايت ! ما به جاى شما كار مى‌كنيم. پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «مى‌دانم كه شما به جاى من كار مى‌كنيد ؛ امّا خداوند عز و جل خوش نمى‌دارد كه بنده‌اش با عدّه‌اى از همراهان خود باشد و ميان آنها ممتاز و جدا باشد». پس برخاست و شروع به جمع‌آورى هيزم كرد.۱
۷۷۹. عوالى اللآلى: روايت شده كه گروهى با يكديگر هم‌سفر شدند. هنگامى كه باز آمدند، گفتند: اى پيامبر خدا ! ما برتر از فلانى نديده‌ايم: روزها را روزه مى‌گرفت، و چون فرود مى‌آمديم، به نماز مى‌ايستاد تا آن كه كوچ مى‌كرديم ! پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «چه كسى كارهايش را آماده و مرتّب مى‌نمود و به جايش كار مى‌كرد ؟». گفتند: ما. پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «همه شما از او برتر هستيد».۲
۱۷ / ۸
هديه آوردن براى خانواده در بازگشت از سفر
۷۸۰. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: هر گاه فردى از شما از مسافرت بر مى‌گردد، با هديه‌اى براى خانواده‌اش باز گردد. حتّى اگر چيزى نيافت، سنگى يا مشتى هيزم، در توبره‌اش بيندازد ؛ زيرا همين هم آنها را خوش‌حال مى‌سازد.۳
۷۸۱. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: هر گاه يكى از شما از سفرى آمد، براى خانواده‌اش ارمغانى بياورد، اگر چه يك
1.. رُوِيَ عَنِ النَّبِيِّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله أنَّهُ أمَرَ أصحابَهُ بِذَبحِ شاةٍ في سَفَرٍ ، فَقالَ رَجُلٌ مِنَ القَومِ : عَلَيَّ ذَبحُها ، وقالَ الآخَرُ : عَلَيَّسَلخُها ، وقالَ الآخَرُ : عَلَيَّ قَطعُها ، وقالَ الآخَرُ : عَلَيَّ طَبخُها ، فَقالَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : أنا ألقُطُ لَكُمُ الحَطَبَ .
فَقالوا : يا رَسولَ اللّه‌ِ ، لا تَتعَبَنَّ ـ بِآبائِنا واُمَّهاتِنا أنتَ ـ نَحنُ نَكفيكَ . قالَ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : عَرَفتُ أنَّكُم تَكفونّي ، ولكِنَّ اللّه‌َ عز و جليَكرَهُ مِن عَبدِهِ إذا كانَ مَعَ أصحابِهِ أن يَنفَرِدَ مِن بَينِهِم . فَقامَ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهيَلقُطُ الحَطَبَ لَهُم مكارم الأخلاق : ج ۱ ص ۵۳۶ ح ۱۸۶۷ ، بحار الأنوار : ج ۷۶ ص ۲۷۳ ح ۳۱ .
2.. رُوِيَ أنَّ رِفقَةً كانوا فِي السَّفَرِ ، فَلَمّا قَدِموا قالوا : يا رَسولَ اللّه‌ِ ، ما رَأَينا أفضَلَ مِن فُلانٍ ؛ كانَ يَصومُ النَّهارَ ، فَإِذانَزَلنا قامَ يُصَلّي حَتّى نَرحَلَ ! فَقالَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : مَن كانَ يُمَهِّدُ لَهُ ويَكفيهِ ويَعمَلُ لَهُ ؟ فَقالوا : نَحنُ ، قالَ : كُلُّكُم أفضَلُ مِنهُ عوالي اللآلي : ج ۱ ص ۷۰ ح ۱۲۷ .
3.. إذا رَجَعَ أحَدُكُم مِن سَفَرِهِ فَليَرجِع إلى أهلِهِ بِهَدِيَّةٍ ، ولَو لَم يَجِد إلاّ أن يُلقِيَ في مِخلاتِهِ حَجَرا أو حُزمَةَ حَطَبٍ ،فَإِنَّ ذلِكَ مِمّا يُعجِبُهُم ذيل تاريخ بغداد : ج ۱۶ ص ۸۳ الرقم ۷۰ ، مسند الشاميّين : ج ۱ ص ۳۸۲ ح ۶۶۲ .
