۱۷ / ۵
يارى دادن به ناتوان در مسير
۷۷۵. سنن أبى داوود ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ: پيامبر صلىاللهعليهوآله در راه، پشت سر همه حركت مىكرد و ناتوان را يارى مىرساند و پشت سر خود، سوار مىكرد و برايشان دعا مىنمود.۱
۱۷ / ۶
دادن هزينه سفر و مشاركت با همراهان
۷۷۶. پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: از سنّت سفر، آن است كه چون گروهى به سفرى رفتند، همگى، هزينه سفرهايشان را بيرون آورند [و مشاركت كنند] ؛ چرا كه آن براى جانهايشان گواراتر و براى روابط ميانشان، نيكوتر است.۲
۷۷۷. پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: از سنّت است كه چون افرادى همسفرند، هزينه همهشان يكسان [و مشترك] باشد ؛ چرا كه آن براى جانهايشان گواراتر و براى اخلاقشان نيكوتر است.۳
۱۷ / ۷
كمك كردن به همراهان در كارها
۷۷۸. مكارم الأخلاق: نقل شده است كه پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله در سفرى به اصحاب خود دستور داد گوسفندى ذبح كنند. يكى از آنها گفت: من ذبح مىكنم. ديگرى گفت: من پوست مىكنم. سومى گفت: من گوشتش را ريز مىكنم. چهارمى گفت: من آن را مىپزم. پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: «من هم براى شما هيزم جمع مىكنم».
1.. كانَ رَسولُ اللّهِ صلىاللهعليهوآلهيَتَخَلَّفُ فِي المَسيرِ ، فَيُزجِي الضَّعيفَ ويُردِفُ ، ويَدعو لَهُم (سنن أبي داود : ج ۳ ص ۴۴ح ۲۶۳۹ ، المستدرك على الصحيحين : ج ۲ ص ۱۲۶ ح ۲۵۴۱) .
2.. إنَّ مِن سُنَّةِ السَّفَرِ إذا خَرَجَ القَومُ إلى سَفَرٍ أن يُخرِجوا نَفَقاتِهِم جَميعا ؛ فَإِنَّهُ أطيَبُ لِأَنفُسِهِم وأَحسَنُ لِذاتِ بَينِهِمالجعفريّات : ص ۱۷۰ ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۲ ص ۲۷۸ ح ۲۴۳۹ .
3.. إنَّ مِنَ السُّنَّةِ إذا كانَ القَومُ سَفَرا أن تَكونَ نَفَقَتُهُم جَميعا سَواءً ؛ فَإِنَّ ذلِكَ أطيَبُ لِأَنفُسِهِم وأَحسَنُ لِأَخلاقِهِم كنزالعمّال : ج ۶ ص ۷۱۶ ح ۱۷۵۴۶ .