فصل شانزدهم: سيره پيامبر صلّی الله علیه و آله در نگاه كردن
۱۶ / ۱
نگاهش فرو هشته بود
۷۵۳. المناقب، ابن شهرآشوب: هيچ كس در نگاهِ حيامند و فروهشته به زمين، از پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله پيشى نگرفت.۱
۱۶ / ۲
به كسى خيره نمى‌شد
۷۵۴. امام على عليه‌السلام ـ در توصيف پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ـ: نگاه كردنش، يك لحظه نگريستن با گوشه چشمش [و بدون خيره شدن] بود.۲
۷۵۵. تهذيب الكمال: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ديده‌اش را بر روى كسى ماندگار و خيره نمى‌كرد.۳
1.. كانَ النَّبِيُّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله . . . لا يَتَقَدَّمُهُ مُطرِقٌ المناقب لابن شهرآشوب : ج ۱ ص ۱۴۵ و ۱۴۶ ، بحار الأنوار : ج ۱۶ ص ۲۲۷ح ۳۴ .
2.. كانَ نَظَرُهُ اللَّحظَ بِعَينِهِ (مكارم الأخلاق : ج ۱ ص ۶۲ ح ۵۵ ، بحار الأنوار : ج ۱۶ ص ۲۳۷ ح ۳۵) .
3.. كانَ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله . . . لا يُثبِتُ بَصَرَهُ في وَجهِ أحَدٍ تهذيب الكمال : ج ۱ ص ۲۲۹ ، المغني عن حمل الأسفار : ج ۱ ص ۶۰۹ح ۲۳۱۱ .
