صدايش را در گلويش نمى‌چرخاند ؛ امّا آن را كمى مى‌كشيد.۱
۷۲۶. تفسير القمّى: هر گاه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله نيمه‌هاى شب [در نماز،] قرآن تلاوت مى‌كرد، به سبب صوت نيكويش، قريش به آن گوش مى‌دادند، و چون «بِسمِ اللّه‌ِ الرَّحمنِ الرَّحيم» را مى‌خواند، از او مى‌گريختند.۲
۱۵ / ۳
ناخوش داشتن بلند كردن صدا
۷۲۷. المعجم الكبير ـ به نقل از ابو اُمامه ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله خوش نمى‌داشت كه مرد را بلندآواز و صدابلند ببيند و دوست داشت كه او را با صداى آهسته ببيند.۳
۷۲۸. المصنّف، ابن ابى شيبه ـ به نقل از حسن ـ: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله [بلند كردن] صدا را در سه جا ناخوش مى‌داشت: كنار جنازه، هنگام رو يا رو شدن دو لشكر، و در قرائت قرآن.۴
۷۲۹. مسند الشاميّين ـ به نقل از اَنَس ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هر گاه شب براى خواندن قرآن بر مى‌خاست، با صداى آهسته قرائت مى‌كرد و فقط همين قدر مى‌فهميديم كه آيه‌اى تمام و آيه‌اى ديگر شروع شده است. گفتم: اى پيامبر خدا ! چرا بلند قرآن نمى‌خوانيد ؟ فرمود: «خوش ندارم كه با اين كار، همراهم، و افراد خانه‌ام اذيّت شوند».۵
1.. ما بَعَثَ اللّه‌ُ نَبِيّا قَطُّ إلاّ بَعَثَهُ حَسَنَ الوَجهِ حَسَنَ الصَّوتِ ، حَتّى بَعَثَ نَبِيَّكُم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ، فَبَعَثَهُ حَسَنَ الوَجهِ حَسَنَالصَّوتِ ، ولَم يَكُن يُرَجِّعُ ، ولكِن كانَ يَمُدُّ بَعضَ المَدِّ الطبقات الكبرى : ج ۱ ص ۳۷۶ و ۴۲۰ ، فتح الباري : ج ۷ ص ۲۱۰ .
2.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله إذا تَهَجَّدَ بِالقُرآنِ ، تَسمَعُ لَهُ قُرَيشٌ بِحُسنِ صَوتِهِ ، وكانَ إذا قَرَأَ : «بِسمِ اللّه‌ِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ»فَرّوا عَنهُ تفسير القمّي : ج ۲ ص ۲۰ ، بحار الأنوار : ج ۸۵ ص ۸۲ ح ۲۵ .
3.. إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كانَ يَكرَهُ أن يُرى الرَّجُلُ جَهيرا رَفيعَ الصَّوتِ ، وكانَ يُحِبُّ أن يَراهُ خَفيضَ الصَّوتِ المعجمالكبير : ج ۸ ص ۱۷۷ ح ۷۷۳۶ ، مسند الشاميّين : ج ۲ ص ۴۰ ح ۸۸۰ .
4.. إنَّ النَّبِيَّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كانَ يَكرَهُ الصَّوتَ عِندَ ثَلاثٍ : عِندَ الجَنازَةِ ، وإذَا التَقَى الزَّحفانِ ، وعِندَ قِراءَةِ القُرآنِ المصنّف لابنأبي شيبة : ج ۳ ص ۱۶۰ ح ۵ ، الدرّ المنثور : ج ۴ ص ۷۶ .
5.. عَنِ النَّبِيِّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله أنَّهُ كانَ إذا قامَ مِنَ اللَّيلِ يَقتَرِئُ ، زَمزَمَ قِراءَتَهُ ، إلاّ أنَّهُ يُفهِمُنا الآيَةَ بَعدَ الآيَةِ . قُلتُ : يا رَسولَ اللّه‌ِ ، ألاتَرفَعُ صَوتَكَ بِالقُرآنِ ؟ قالَ : أكرَهُ أن اُوذِيَ بِهِ رَفيقي وأَهلَ بَيتي مسند الشاميّين : ج ۴ ص ۳۰۵ ح ۳۳۷۸ ، كنز العمّال : ج ۲ ص ۳۱۹ ح ۴۱۲۳ .
