فصل سيزدهم: سيره پيامبر صلّی الله علیه و آله هنگام غم و اندوه
۱۳ / ۱
آنچه پيامبر صلّی الله علیه و آله را اندوهگين مى‌كرد
قرآن
«گويى مى‌خواهى اگر به اين سخن (قرآن) ايمان نياوردند، خود را در پى آن از غم و اندوه هلاك كنى !».۱
«ما مى‌دانيم كه گفتار آنها، تو را غمگين مى‌كند ؛ ولى [غم مخور و بدان كه] آنها تو را تكذيب نمى‌كنند؛ بلكه ظالمان، آيات خدا را انكار مى‌نمايند».۲
«و بر [تكذيب و انكارِ] آنان غمگين مباش، و از مكر آنان، دل‌تنگ مباش».۳
حديث
۶۸۸. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ـ در دعايى كه به سلمان آموخت ـ:... و همه، مرا از ياد مى‌برند و در قبرم تنهايم مى‌گذارند و مى‌روند. من هستم و خودم و هيچ يك از مردم نمى‌بينند كه با من چه مى‌شود. پس اگر ـ اى خدا ـ تو از من راضى باشى، خوشا به حالم، خوشا به حالم ! و اگر گونه ديگرى باشد، پس دريغ و افسوس بر كوتاهى‌اى كه در حقّ پروردگارم كردم! و چگونه اين امر را ياد كنم و چشمم بر آن اشك نريزد و دلم از ياد آن، هراسان نشود و بدنم به لرزه نيفتد و
1.. كهف : آيه ۶ : « فَلَعَلَّكَ بَـخِعٌ نَّفْسَكَ عَلَى ءَاثَـرِهِمْ إِن لَّمْ يُؤْمِنُواْ بِهَـذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا» .
2.. انعام : آيه ۳۳ : « قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِى يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لاَ يُكَذِّبُونَكَ وَلَـكِنَّ الظَّــلِمِينَ بِـٔايَـتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ» .
3.. نمل : آيه ۷۰ و نحل : آيه ۱۲۷ : « وَ لاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ لاَ تَكُن فِى ضَيْقٍ مِّمَّا يَمْكُرُونَ» .
