گفتيم: اى پيامبر خدا ! آنها كيستند ؟
فرمود: «مردمانى عجم اند، كه مهاجران (/ مجاهدان) آنان را به اسارت مى‌گيرند و آنها را به اسلام در مى‌آورند».۱
ج ـ خنده پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله از درخواست بهاى هديه
۶۷۸. الكافى ـ به نقل از معمّر بن خلاّد ـ: از امام كاظم عليه‌السلام پرسيدم و گفتم: فردى با عدّه‌اى مى‌نشيند و با هم مى‌گويند و شوخى مى‌كنند و مى‌خندند. فرمود: «اگر چيزى نباشد، اشكالى ندارد». به گمانم مقصود امام عليه‌السلام [از «اگر چيزى نباشد»] ناسزاگويى بود.
سپس فرمود: «باديه‌نشينى بود كه نزد پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مى‌آمد و براى ايشان هديه مى‌آورد و همان جا مى‌گفت: پول هديه ما را بده. و پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مى‌خنديد. ايشان هر گاه اندوهگين مى‌شد، مى‌فرمود: "آن باديه‌نشين چه مى‌كند ؟ كاش نزد ما مى‌آمد !"».۲
د ـ خنده پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله از دعاى صحرانشين
۶۷۹. سنن ابن ماجة ـ به نقل از ابو هريره ـ: مردى صحرانشين وارد مسجد شد. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله نشسته بود و آن مرد دعا كرد: «خدايا! مرا و محمّد را بيامرز و كس ديگرى را با ما نيامرز». پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله خنديد و فرمود: «خيلى‌ها را بيرون راندى !».۳
1.. ضَحِكَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهحَتَّى استَغرَبَ ضَحِكا ، ثُمَّ قالَ : ألا تَسأَلُونّي مِمَّ ضَحِكتُ ؟ قُلنا : يا رَسولَ اللّه‌ِ ، مِمَّضَحِكتَ ؟ قالَ : رَأَيتُ ناسا مِن اُمَّتي يُساقونَ إلَى الجَنَّةِ فِي السَّلاسِلِ ، ما يُكَرِّهُها إلَيهِم ؟ ! قُلنا : مَن هُم ؟ قالَ : قَومٌ مِنَ العَجَمِ يَسبيهِمُ المُهاجِرونَ ، فَيُدخِلونَهُمُ فِي الإِسلامِ تاريخ أصبهان : ج ۲ ص ۲۶۸ الرقم ۱۶۶۳ ، مسند ابن حنبل : ج ۸ ص ۲۷۱ ح ۲۲۲۱۰ .
2.. سَأَلتُ أبَا الحَسَنِ عليه‌السلام فَقُلتُ : جُعِلتُ فِداكَ ، الرَّجُلُ يَكونُ مَعَ القَومِ فَيَجري بَينَهُم كَلامٌ يَمزَحونَ ويَضحَكونَ ،فَقالَ : لا بَأسَ ما لَم يَكُن ـ فَظَنَنتُ أنَّهُ عَنى الفُحشَ ـ .
ثُمَّ قالَ : إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهكانَ يَأتيهِ الأَعرابِيُّ فَيُهدي لَهُ الهَدِيَّةَ ، ثُمَّ يَقولُ مَكانَهُ : أعطِنا ثَمَنَ هَدِيَّتِنا ، فَيَضحَكُ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ، وكانَ إذَا اغتَمَّ يَقولُ : ما فَعَلَ الأَعرابِيُّ ؟ لَيتَهُ أتانا الكافي : ج ۲ ص ۶۶۳ ح ۱ ، بحار الأنوار : ج ۱۶ ص ۲۵۹ ح ۴۵ .
3.. دَخَلَ أعرابِيٌّ المَسجِدَ ورَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله جالِسٌ ، فَقالَ : اللّهُمَّ اغفِر لي ولِمُحَمَّدٍ ، ولا تَغفِر لِأَحَدٍ مَعَنا! فَضَحِكَرَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهوقالَ : لَقَدِ احتَظَرتَ واسِعا ! سنن ابن ماجة : ج ۱ ص ۱۷۶ ح ۵۲۹ ، مسند ابن حنبل : ج ۳ ص ۵۷۲ ح ۱۰۵۳۸ .
