فصل دوازدهم:سيره پيامبر صلّی الله علیه و آله در شادى و سُرور
۱۲ / ۱
(خدا را) حمد گفتن
۶۵۵. امام على عليه‌السلام: هر گاه چيزى خوش‌حالى پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله را فراهم مى‌آورد، مى‌گفت: «ستايش، ويژه خدايى است كه كارهاى شايسته با نعمت او به انجام مى‌رسند».۱
۶۵۶. امام صادق عليه‌السلام: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هر گاه امر خوش‌حال كننده‌اى برايش پيش مى‌آمد، مى‌فرمود: «ستايش، خدا را بر اين نعمت!».۲
۱۲ / ۲
سجده گزاردن
۶۵۷. سنن ابن ماجة ـ به نقل از ابو بكره ـ: هر گاه براى پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله و يا ديگران پيشامد خوش‌حال كننده‌اى پيش مى‌آمد، براى شكر از خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به سجده مى‌افتاد.۳
۶۵۸. امام صادق عليه‌السلام: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در سفرى بر شترش سوار بود كه ناگاه فرود آمد و پنج بار سجده كرد
1.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله إذا أتاهُ أمرٌ يَسُرُّهُ قالَ : الحَمدُ للّه‌ِِ الَّذي بِنِعمَتِهِ تَتِمُّ الصّالِحاتُ الأمالي للطوسي : ص ۵۰ ح ۶۴ ،بحار الأنوار : ج ۷۱ ص ۴۷ ح ۵۶ .
2.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله إذا وَرَدَ عَلَيهِ أمرٌ يَسُرُّهُ ، قالَ : الحَمدُ للّه‌ِِ عَلى هذِهِ النِّعمَةِ الكافي : ج ۲ ص ۹۷ ح ۱۹ ، مشكاةالأنوار : ص ۷۰ ح ۱۲۰ .
3.. إنَّ النَّبِيَّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كانَ إذا أتاهُ أمرٌ يَسُرُّهُ أو يُسَرُّ بِهِ ، خَرَّ ساجِدا شُكرا للّه‌ِِ تَبارَكَ وتَعالى سنن ابن ماجة : ج ۱ ص ۴۴۶ح ۱۳۹۴ ، المستدرك على الصحيحين : ج ۱ ص ۴۱۱ ح ۱۰۲۵ .
