حركت، به سوى خداست. بار خدايا ! ترس مرا به آرامش، تبديل فرما و عيبم را بپوشان و امانتم را از سوى من بپرداز».۱
۶۴۰. امام على عليه‌السلام: شبى نزد پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله خوابيدم. چون از نمازش فارغ شد و در بسترش جاى گرفت، مى‌شنيدم كه مى‌گفت: «خدايا! من از كيفرت به عافيتت، و از ناخشنودى‌ات به خشنودى‌ات، و از خودت به خودت پناه مى‌برم. خدايا! من توان ستايش تو را ندارم، هرچند كه بكوشم ؛ امّا تو همان گونه‌اى كه خود را ستوده‌اى».۲
۱۱ / ۶
خوابيدن پس از نماز عشا
۶۴۱. امام صادق عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله نماز عشا را مى‌خواند و سپس مى‌خوابيد.۳
۶۴۲. مسند ابن حنبل ـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله پيش از نماز عشا نخوابيد و پس از آن، بيدار نماند.۴
۶۴۳. صحيح البخارى ـ به نقل از ابو برزه ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله خوابِ پيش از نماز عشا و سخن گفتنِ پس از آن را ناپسند مى‌داشت.۵
1.. كانَ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله يَقولُ عِندَ مَنامِهِ : بِسمِ اللّه‌ِ أموتُ وأَحيا وإلَى اللّه‌ِ المَصيرُ ، اللّهُمَّ آمِن رَوعَتي ، وَاستُر عَورَتي ، وأَدِّ عَنّيأمانَتي مكارم الأخلاق : ج ۱ ص ۹۳ ح ۱۷۵ ، بحار الأنوار : ج ۱۶ ص ۲۵۳ .
2.. بِتُّ عِندَ رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ذاتَ لَيلَةٍ ، فَكُنتُ أسمَعُهُ إذا فَرَغَ مِن صَلاتِهِ وتَبَوَّأَ مَضجَعَهُ يَقولُ : اللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِمُعافاتِكَمِن عُقوبَتِكَ ، وأَعوذُ بِرِضاكَ مِن سَخَطِكِ ، وأَعوذُ بِكَ مِنكَ ، اللّهُمَّ لا أستَطيعُ ثَناءً عَلَيكَ ولَو حَرَصتُ ، ولكِن أنتَ كَما أثنَيتَ عَلى نَفسِكَ السنن الكبرى للنسائي : ج ۶ ص ۲۲۲ ح ۱۰۷۲۷ ، المعجم الأوسط : ج ۲ ص ۲۸۳ ح ۱۹۹۲ .
3.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله يُصَلِّي العَتَمَةَ ثُمَّ يَنامُ تهذيب الأحكام : ج ۲ ص ۵ ح ۷ ، وسائل الشيعة : ج ۳ ص ۳۵ح ۴۴۸۵ .
4.. ما نامَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله قَبلَ العِشاءِ ، ولا سَهَرَ بَعدَها مسند ابن حنبل : ج ۱۰ ص ۱۲۷ ح ۲۶۳۴۰ ، سنن ابن ماجة :ج ۱ ص ۲۳۰ ح ۷۰۲ .
5.. إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ، كانَ يَكرَهُ النَّومَ قَبلَ العِشاءِ ، وَالحَديثَ بَعدَها صحيح البخاري : ج ۱ ص ۲۰۸ ح ۵۴۳ ، سننابن ماجة : ج ۱ ص ۲۲۹ ح ۷۰۱ .
