پوشش را از آن برداشت و سپس فرمود: «به نام خدا بخوريد. مويز، چه نيكو خوراكى است ! پى را محكم مى‌كند، بيمارى را از ميان مى‌برد، خشم را فرو مى‌نشاند، پروردگار را خشنود مى‌سازد، بلغم را مى‌برد، بوى دهان را خوش مى‌سازد و رنگ را صفا مى‌دهد».۱
۵ / ۱۱
ميوه‌هايى كه نگاه به آنها خوشايند پيامبر صلّی الله علیه و آله بود
۵۴۸. امام رضا عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله از نگريستن به تُرَنج سبز و سيب سرخ، خوشش مى‌آمد.۲
۵ / ۱۲
چگونگىِ ميوه خوردن پيامبر صلّی الله علیه و آله
۵۴۹. امام على عليه‌السلام: پيامبر خ`دا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هر گاه ميوه نوبر مى‌ديد، آن را مى‌بوسيد و بر چشمان و دهانش مى‌نهاد و سپس مى‌گفت: «بار خدايا ! همچنان كه نوبر آن را با عافيت به ما نماياندى، پايان آن را نيز با عافيت به ما بنمايان».۳
۵۵۰. تاريخ بغداد ـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هر گاه برايش ميوه نوبر آورده مى‌شد، آن را بر دهانش و سپس بر چشمانش مى‌نهاد و آن گاه مى‌گفت: «بار خدايا ! همچنان كه نوبرش را به ما خوراندى، پايانش را هم به ما بخوران».۴
1.. اُهدِيَ إلى رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله طَبَقٌ مُغَطّىً ، فَكَشَفَ الغِطاءَ عَنهُ ، ثُّم قالَ : كُلوا بِاسمِ اللّه‌ِ ، نِعمَ الطَّعامُ الزَّبيبُ ؛ يَشُدُّالعَصَبَ ، ويَذهَبُ بِالوَصَبِ ، ويُطفِئُ الغَضَبَ ، ويُرضِي الرَّبَّ ، ويَذهَبُ بِالبَلغَمِ ، ويُطَيِّبُ النَّكهَةَ ، ويُصَفِّي اللَّونَ الاختصاص : ص ۱۲۴ ، مكارم الأخلاق : ج ۱ ص ۴۱۵ ح ۱۶۰۶ .
2.. إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كانَ يُعجِبُهُ النَّظَرُ إلَى الاُترُجِّ الأَخضَرِ وَالتُّفّاحِ الأَحمَرِ الكافي : ج ۶ ص ۳۶۰ ح ۶ ، بحار الأنوار :ج ۱۶ ص ۲۶۷ ح ۷۲ .
3.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله إذا رَأَى الفاكِهَةَ الجَديدَةَ قَبَّلَها ووَضَعَها عَلى عَينَيهِ وفَمِهِ ، ثُمَّ قالَ : اللّهُمَّ كَما أرَيتَنا أوَّلَها فيعافِيَةٍ ، فَأَرِنا آخِرَها في عافِيَةٍ الأمالي للصدوق : ص ۳۳۸ ح ۳۹۶ ، مكارم الأخلاق : ج ۱ ص ۳۱۵ ح ۱۰۰۴ .
4.. إنَّ النَّبِيَّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كانَ إذا اُتِيَ بِالباكورَةِ مِنَ الفاكِهَةِ وَضَعَها عَلى فيهِ ، ثُمَّ وَضَعَها عَلى عَينَيهِ ، ثُمَّ قالَ : اللّهُمَّ كَما أطعَمتَناأوَّلَهُ ، فَأَطعِمنا آخِرَهُ تاريخ بغداد : ج ۱۴ ص ۲۱۷ الرقم ۷۵۰۸ ، المراسيل مع الأسانيد : ص ۲۳۱ ح ۲ .
