۵ / ۳
پرهيزهاى غذايى پيامبر صلّی الله علیه و آله
الف ـ خوردن، پيش از گرسنه شدن و تا مرز سيرى
۴۹۱. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: ما مردمى هستيم كه تا گرسنه نشويم، غذا نمى‌خوريم و چون غذا بخوريم، سير نمى‌خوريم.۱
۴۹۲. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: زمانى كه اشتها دارى، غذا بخور و هنوز كه اشتها دارى، دست از خوردن بكش.۲
ب ـ نكوهش غذا
۴۹۳. صحيح مسلم ـ به نقل از ابو هريره ـ: هرگز نديدم كه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله غذايى را نكوهش كند ؛ [بلكه] اگر آن را دوست داشت، مى‌خورد و اگر دوست نمى‌داشت، سكوت مى‌كرد.۳
۴۹۴. امام حسن عليه‌السلام ـ به نقل از دايى‌اش هند پسر ابو هاله، در حديث شمايل پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ـ: نعمت، هر چند كم، در نظرش بزرگ مى‌نمود و چيزى از آن را نكوهش نمى‌كرد. طعم غذا را نيز نه ستايش مى‌كرد و نه نكوهش مى‌نمود.۴
۴۹۵. امام على عليه‌السلام ـ در سفارش ايشان به كميل بن زياد ـ: اى كميل ! از خوراكت بد نگو، كه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله چنين نكرد.۵
1.. نَحنُ قَومٌ لا نَأكُلُ حَتّى نَجوعَ ، وإذا أكَلنا لا نَشبَعُ السيرة الحلبيّة : ج ۳ ص ۲۵۱ .
2.. كُل وأَنتَ تَشتَهي ، وأَمسِك وأَنتَ تَشتَهي (طبّ النبيّ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : ص ۲ ، طبّ الإمام الرضا عليه‌السلام : ص ۱۶) .
3.. ما رَأَيتُ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله عابَ طَعاما قَطُّ ؛ كانَ إذَا اشتَهاهُ أكَلَهُ ، وإن لَم يَشتَهِهِ سَكَتَ صحيح مسلم : ج ۳ ص ۱۶۳۳ح ۱۸۸ ، مسند ابن حنبل : ج ۳ ص ۴۱۵ ح ۹۵۱۲ .
4.. تَعظُمُ عِندَهُ النِّعمَةُ وإن دَقَّت ، لا يَذُمُّ مِنها شَيئا ، غَيرَ أنَّهُ كانَ لا يَذُمُّ ذَواقا ولا يَمدَحُهُ معاني الأخبار : ص ۸۱ح ۱ ، عيون أخبار الرضا عليه‌السلام : ج ۱ ص ۳۱۷ ح ۱ .
5.. يا كُمَيلُ ، لا تنفذ طَعامَكَ ، فَإِنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله لَم ينفذهُ بشارة المصطفى : ص ۲۵ ، بحار الأنوار : ج ۷۷ ص ۲۶۸ح ۱ .
