همچنين امام حسن عليه‌السلام خطاب به معاويه مى‌فرمايد:
إنَّمَا الخَليفَةُ مَن سارَ بِسيرَةِ رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله.۱
همانا خليفه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كسى است كه به سيره او رفتار كند.
و نيز امام حسين عليه‌السلام ضمن نامه‌اى به برادرش محمّد حنفيّه در باره علّت قيام خود آورده:
اُريدُ أن آمُرَ بِالمَعروفِ وَ أَنهى عَنِ المُنكَرِ وَ أَسيرَ بِسيرَةِ جَدّى مُحَمَّدٍ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله وَ سيرَةِ أبى عَلىِّ بنِ أبى طالِبٍ.۲
مى‌خواهم امر به معروف و نهى از منكر نمايم و به سيره جدّم محمّد صلى‌الله‌عليه‌و‌آله و پدرم على بن ابى طالب، رفتار كنم.
همان طور كه ملاحظه مى‌شود، در همه اين موارد، «سير» به معناى «رفتار» و سيره به معناى «سبك و روش رفتار»، به كار رفته است.
اهمّيت آشنايى با سيره پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله
آشنايى پيروان خاتم پيامبران صلى‌الله‌عليه‌و‌آله با سيره آن بزرگوار در زمينه‌هاى مختلف زندگى فردى، خانوادگى، اجتماعى، سياسى، اقتصادى و...، به دو دليل، در حدّ اعلاى ارزش و اهمّيت است:
۱. ارزش معرفتى
سيره پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در كنار سخنان ايشان، جزئى از سنّت و يكى از منابع مهم و معتبر معارف اسلامى است كه قرآن كريم با صراحت، مسلمانان را به پيروى از آن فرا خوانده است:
«لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِى رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ.۳
بى گمان، براى شما در [سيره] فرستاده خدا، الگويى نيكوست».
بنا بر اين، سيره پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مانند سخنان او، حجّت و داراى ارزش معرفتى است.
