فرستاده خداست. نامش، متوكّل (توكّل كننده) است».۱
۲۰۲. پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله: خدايا! من از تو مى‌خواهم كه مرا مؤمن به خود قرار دهى و مرا با يقين به خود، زنده بدارى و تسليم خودت قرار دهى و نيز مطمئن به خودت و اميدوار به تو و توكّل كننده بر تو و توسّل كننده به تو.۲
۲۰۳. مسند ابن حنبل ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در جنگ [ذات الرقاع] با قبيله [عارب] خصفه زير نخلى فرود آمد و چون مشركان، غفلت مسلمانان را [در حفاظت از پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله] ديدند، يكى از آنها به نام غورث بن حارث آمد و خود را به پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله رساند و با شمشير، بالاى سر ايشان ايستاد و گفت: چه كسى تو را در برابر من حفظ مى‌كند ؟ پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «خداوند عزيز جليل». شمشير از دست آن مرد افتاد و پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله آن را برداشت و فرمود: «[حالا] چه كسى تو را در برابر من حفظ مى‌كند ؟».
مرد گفت: تو بهترين دستگير من باش.
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود: «آيا گواهى مى‌دهى كه معبودى جز خداوند يكتا نيست ؟».
گفت: نه ؛ امّا با تو عهد مى‌كنم كه با تو نجنگم و با كسانى هم كه با تو مى‌جنگند، همراهى نكنم.
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله آزادش گذاشت. او نزد همراهانش باز گشت و گفت: از نزد بهترينِ مردم پيش شما آمده‌ام.۳
1.. قُلتُ لِكَعبِ الأَحبارِ : كَيفَ تَجِدونَ صِفَةَ رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فِي التَّوراةِ ؟ قالَ : نَجِدُهُ : مُحَمَّدٌ رَسولُ اللّه‌ِ ، اِسمُهُ المُتَوَكِّلُالسيرة النبويّة لابن كثير : ج ۱ ص ۳۲۸ ، البداية والنهاية : ج ۲ ص ۳۲۶ .
2.. اللّهُمَّ إنّي أسأَلُكَ أن تَجعَلَني بِكَ مُؤمِنا ، وأَحيِني لَكَ موقِنا ، وَاجعَلني لَكَ مُسلِما ، وبِكَ واثِقا ، ولَكَ راجِيا ،وعَلَيكَ مُتَوَكِّلاً ، وإلَيكَ مُتَوَسِّلاً البلد الأمين : ص ۴۲۳ ، بحار الأنوار : ج ۹۳ ص ۲۶۹ ح ۱ .
3.. قاتَلَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مُحارِبَ خَصَفَةَ بِنَخلٍ ، فَرَأَوا مِنَ المُسلِمينَ غِرّةً ، فَجاءَ رَجُلٌ مِنهُم يُقالُ لَه : غورثُ بنُالحارِثِ ، حَتّى قامَ عَلى رَأسِ رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بِالسَّيفِ ، فَقالَ : مَن يَمنَعُكَ مِنّي ؟ قالَ : اللّه‌ُ عز و جل ، فَسَقَطَ السَّيفُ مِن يَدِهِ ، فَأَخَذَهُ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ، فَقالَ : مَن يَمنَعُكَ مِنّي ؟ قالَ : كُن كَخَيرِ آخِذٍ . قالَ : أتَشهَدُ أن لا إلهَ إلاَّ اللّه‌ُ ؟ قالَ : لا ، ولكِنّي اُعاهِدُكَ ألاّ اُقاتِلَكَ ولا أكونَ مَعَ قَومٍ يُقاتِلونَكَ . فَخَلّى سَبيلَهُ ، قالَ : فَذَهَبَ إلى أصحابِهِ ، قالَ : قَد جِئتُكُم مِن عِندِ خَيرِ النّاسِ مسند ابن حنبل : ج ۵ ص ۱۵۱ ح ۱۴۹۳۴ ، المستدرك على الصحيحين : ج ۳ ص ۳۱ ح ۴۳۲۲ .
