163
معناشناسی مراتب معرفت در قرآن (با تأکید بر روش معناشناسی شناختی)

است: (اَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلاً؛۱ آیا گمان می‏بری بیشتر آنان می‏شنوند یا می‏فهمند؟ آنان فقط همچون چهار پایانند بلکه گمراه‏ترند).

قالب نهی

در این آیات باور به اموری نهی شده است. نمونه را می‏توان در آیه (وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ)۲ دید. (ای پیامبر) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند مردگانند بلکه آنان زنده‏اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‏شوند.

قالب گزاره خبری

قالب گزاره خبری نیز به دو گونه آمده است. گاه گزاره توضیح واقعیت را در بر دارد: کوه‏ها را می‏بینی و آنها را ساکن و جامد می‏پنداری در حالی که مانند ابر در حرکتند. (وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِي أَتْقَنَ كُلَّ شَيْءٍ إِنَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ۳ و کوه‏ها را می‏بینی و آن‏ها را ساکن و جامد می‏پنداری در حالی که مانند ابر در حرکت‏اند.

و گاه گزاره خبری شامل گزارشی می‏شود که حاکی از خلاف واقع بودن برداشت انسان است. برای نمونه، آیه (حَسِبَتْهُ لُجَّةً)۴ نشان از خطای برداشت بلقیس دارد.

از نظر استناد فاعلی این واژه در قرآن فقط به انسان نسبت داده شده است.

1.. سوره فرقان، آیه ۴۴؛ سوره قیامت، آیه ۳.

2.. سوره آل‏عمران، آیات ۱۶۹ و ۱۸۸؛ سوره ابراهیم، آیات ۴۲ و ۴۷؛ سوره نور، آیات ۵۷ و ۱۱.

3.. سوره نمل، آیه ۸۸؛ سوره کهف، آیه ۱۸؛ سوره حشر، آیه ۱۴؛ سوره نور، آیه ۱۵؛ سوره مائده، آیه ۱۷۱؛ سوره آل‏عمران، آیه ۷۸؛ سوره همزه، آیات ۳ ـ ۴.

4.. سوره نمل، آیه ۴۴.


معناشناسی مراتب معرفت در قرآن (با تأکید بر روش معناشناسی شناختی)
162

باب افتعال این ریشه (وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ)۱ به معنای گمان آمده است. مطابق این آیات، نعمت یا عذاب الهی از جایی که انسان هیچ ظنّی به آن ندارد، سرچشمه می‏گیرند؛ به بیان دیگر، انسان برای این مورد حسابی باز نکرده است. در این آیات حسب به معنای ظن است، ولی می‏توان گفت در اینجا به معنای احتمال کم است. در این سه مورد از استعمال حسب نکوهش یا مدحی استشمام نمی‏شود و نمی‏توان برای آن بار ارزشی در نظر گرفت. تنها آیه‏ای که در آن می‏توان جنبه مثبت برای حسب تصور کرد آیه (وَ إِذا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤاً مَنْثُوراً)۲ است. که در افزون بر این جنبه مثبت به حصول حسبان برای انسان در آخرت اشاره شده است؛ البته در این آیه هم فقط به دلیل این نوع اطلاق نمی‏توان گفت حسبان بار ارزشی مثبت پیدا می‏کند.

در آیات دیگر قرآن مشتقات ماده حسب در معنای باور خلاف واقع نما شده و قرآن این مفهوم را در چند قالب بیان کرده است.

قالب سؤال

در قالب سؤال دو گونه نمابرداری دیده می‏شود. یکی طرح سؤال به همراه توبیخ بدون تبیین خلاف واقع بودن است: (أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن يُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ؛۳ آیا کسانی که در دلهایشان بیماری است گمان کردند خدا کینه‏هایشان را آشکار نمی‏کند).

و دیگری طرح سؤال به همراه بیان واقعیت که بر خلاف برداشت انسان

1.. طلاق: ۳، و نیز: حشر: ۲؛ زمر: ۴۷.

2.. سوره انسان، آیه ۱۹.

3.. سوره محمد، آیه ۲۹ و نیز سوره عنکبوت، آیات ۲ و ۴؛ سوره جاثیه، آیه ۲۱؛ سوره کهف، آیات ۹ و ۱۰۲؛ سوره بقره، آیه ۲۱۴؛ سوره آل‏عمران، آیه ۱۴۲؛ سوره توبه، آیه ۱۶؛ سوره مؤمنون، آیه ۱۱۵؛ سوره قیامت،آیه ۳۶؛ سوره بلد، آیات ۵ و ۷.

  • نام منبع :
    معناشناسی مراتب معرفت در قرآن (با تأکید بر روش معناشناسی شناختی)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1398
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 21281
صفحه از 416
پرینت  ارسال به