اجتماعی، از روند صعودی بسیار چشمگیری برخوردار بوده است. این فعالیتها در فلسطین اشغالی (اسرائیل)، از ترجمه قرآن کریم آغاز شده و سپس، در ابعاد و حوزه‌های بسیار فراوانی با انگیزه‌های سیاسی، استعماری و... گسترش یافته است.
دانشگاه‌های اورشلیم، حیفا، تل‌آویو و باریلان، مهم‌ترین مراکز اسلام‌پژوهی در فلسطین اشغالی (اسرائیل) هستند که به صورت روشمند و علمی، به شناخت مذاهب اسلامی می‌پردازند. همچنین شخصیت‌های علمی پرشماری - اعم از اساتید، دانش‌آموختگان، دانشجویان، پژوهشگران و... - در مراکز مهم و فعال در فلسطین اشغالی (اسرائیل)، به پژوهش درباره اسلام مشغول بودهاند.
اسلام‌پژوهی در فلسطین اشغالی (اسرائیل)، با روش‌های گوناگون، از جمله، آموزش، پژوهش (در قالب کتاب، پایان‌نامه، مقاله، پروژه و...) و همایش انجام می‌پذیرد. شرق‌شناسی غربی، ابتدا مطالعه درباره زبان عربی و اسلام را آغاز کرد و سپس با توسعه استعمار غربی در مشرق‌زمین، به بررسی کلیه ادیان، عقاید، عادات، تمدن‌ها، جغرافیا و زبان‌های مربوط به این سامان اقدام نمود؛ اما باید گفت که اسلام، ادبیات عرب و تمدن اسلامی از مهم‌ترین مطالب مورد توجه شرق‌شناسان قدیم و جدید بوده و هست؛ آن هم به منظور تحقق اهداف دینی و سیاسی استعماری، نه چیز دیگر.
شرق‌شناسی در پس پژوهش‌ها و بحث‌های خود با اجمال‌گویی، به دنبال مشوه جلوه دادن چهره اسلام است و با پنهانسازی نشانه‌های آشکار دین و نازیبا نمایاندن زیبایی‌ها و تحریف حقایقش، اسلام را چنان به دنیا معرفی می‌کند که گویی از شریعت‌های کهن گرفته شده و سرشار از تناقض‌گویی است.۱ شرق‌شناسی همچنین در پی ایجاد شک و شبهه در مسلمانان نسبت به دین خود است. این کار از طریق اشاعه شبهات درباره این دین و همچنین درباره پیامبر اسلام صلی الله علیه و الهو تأکید بر
