۰.[۷۷] وَقَالَ علیه السّلام: لَنْ يَعْدَمَ الأَحْمَقُ خُلُقَيْنِ: كَثْرَةَ الْالْتِفَاتِ، وَسُرْعَةَ الجَوَابِ.^۱

۰.و فرمود: بی‌خرد، هیچ گاه دو رفتار را رها نمی‌‌کند: چشم به این و آن داشتنِ بسیار و با شتاب پاسخ دادن.

۰.[۷۸] وَقَالَ علیه السّلام: كَفَى بِالأَجَلِ حِرْزاً.^۲

۰.و فرمود: اجل، برای نگاهداری از انسان کافی است (یعنی همین که خداوند عز و جل مدّت مشخصی برای زندگی انسانْ معیّن کرده است، به این معناست که هیچ حادثه‏ای قبل از پایان یافتن آن عمر معیّن و مکتوب، انسان را از پای در نخواهد آورد).

۰.[۷۹] وَقَالَ علیه السّلام: مَنْ طَابَ رِيحُهُ زَادَ عَقْلُهُ، وَمَنْ نَظَّفَ ثَوْبَهُ قَلَّ هَمُّهُ.^۳

۰.و فرمود: هر که خوش‌بو شود، خِردش افزونی می‌یابد، و هر کس لباس خود را پاکیزه نگه دارد، اندوهش کم می‌‌شود.

۰.[۸۰] وَقَالَ علیه السّلام: لَا يَزَالُ العَقْلُ وَالحُمْقُ یَتَغَالَبانِ عَلَى الرَّجُلِ إِلَى ثَمَانِيَ عَشْرَةَ سَنَةً، فَإِذَا بَلَغَهَا غَلَبَ عَلَيْهِ أَكْثَرُهُمَا فِيهِ.^۴

۰.و فرمود: کسی که ریشه‏اش (یعنی خانواده و تربیتش یا صفات موروثی‌اش) خوب باشد، عملش خوب می‌‌شود. و هر درخواستی - اگرچه کوچک باشد - بهای عطایی است که در نتیجه آن [درخواست] به دست می‌آید، اگر چه عطایی بزرگ باشد.

۰.وَمِنْ كَرَمِ المَرْءِ: بُكَاءُهُ عَلَى مُضِيٍّ مِنْ زَمانِهِ، وَحَنِينُهُ إِلَى أَوْطَانِهِ، وحِفْظُهُ قَدِيمَ إِخْوَانِهِ.^۱

۰.و از بزرگواری انسان است: گریه او بر عمری که از وی سپری شده، و اشتیاق او به میهنش، و نگاه داشتنِ برادران (/ دوستان) قدیمیِ خود.

۰.[۷۵] وَقَالَ علیه السّلام: المَوَدَّةُ قَرَابَةٌ مُسْتَفَادَةٌ.^۲

۰.و فرمود: دوستی، خویشاوندیِ سودمندی است.

۰.[۷۶] وَقَالَ علیه السّلام: ثَلَاثٌ مَنْ لَمْ يَكُنْ فِيهِ لَمْ يَجِدْ طَعْمَ الإِيمَانِ: حِلْمٌ يَرُدُّ بِهِ جَهْلَ كُلِّ جَاهِلٍ، وَوَرَعٌ يَحْجِزُهُ عَنِ المَحَارِمِ، وَخُلُقٌ يُدَارِي بِه النَّاسَ.^۳

۰.و فرمود: سه چیز است که در هر کس نباشد، مزه ایمان را نخواهد چشید: بردباری‌ای که بی‏خردی جاهلان را با آن از خود دور سازد، و پرهیزگاری‌ای که او را از انجام دادن کارهای حرامْ باز دارد، و اخلاقی که با آن، با مردم بسازد.