می‌‌نهند، منتج به نتیجه دقیق علمی نخواهد بود؛ چرا که فارغ از یک جامع‌نگری در منابع شیعی و نیز تفکرات خاص شیعه است. میراث حدیثی شیعه تنها یک منبع برای امور شرعی، عقیدتی و اخلاقیات این مذهب نیست، بلکه مصدر مناسبی برای فهم تحولات تاریخی و شناسایی فرقه‌‌ها و دسته‌ها و عقاید آن‌ها نیز می‌‌باشد. احادیث صادر شده در آن زمان، منبع بسیار مناسبی برای فهم مسائل اجتماعی، تفکرات عقیدتی، مشکلات رایج و چگونگی وضع اجتماع در آن دوره خواهد بود. لذا بدون مراجعه به متون دیگر، به خصوص احادیث و تنها اکتفا کردن به منابع تاریخی نمی‌‌تواند ما را در تحلیل تاریخی و رسیدن به نتیجه‌‌ای دقیق یاری رساند.
شیعه عقاید خاصی به‌ویژه در حوزه امامت دارد و آن‌ها را حاکم جامعه می‌‌دانند چه مردم به آن‌ها مراجعه کنند و چه خیر. پیشنهاد می‌‌شود که شیعه‌پژوهان نگاه خود را کمی با نگاه شیعه هماهنگ کرده و با درک اعتقادات شیعه، با چنین مبنایی نیز به مسائل نگاه کنند.
۱.۴. استفاده از پیش‌فرض‌های اثبات نشده و تحمیل آن‌ها به متن
یکی از ویژگی‌های بسیار مهم در روش تاریخی، متراکم انگاشتن وقایع و کلی‌نگری در بررسی رخدادها و پرهیز از جزءنگری است. برای تحلیل درست و دقیق در تاریخ تفکر باید از جزءنگری عبور کرد و به کلی‌نگری رسید.۱ لازمه این کار این است که هر کدام از شواهد را به صورت جزئی بررسی کرده و از آن‌ها به یک نظریه کلی رسید. به عبارت دیگر با قرار دادن وقایع جزئی مانند تکه‌‌های یک پازل در کنار هم، به تصویری کامل از تفکرات موجود خواهیم رسید. اما وات نظریاتی را براساس پیش‌فرض‌های اثبات نشده‌‌ای مطرح کرده و آن‌ها را بر متن
