کرد.۱ جالب توجه آن که موضوع نامه تأیید ابن روح، رئیس جدید این سلسله‌مراتب بود و بدین ترتیب، صدور فرامین از مبدأ امام غائب[عج] از سر گرفته شد.
ظاهراً ابن روح پیوندهای ناحیه مقدسه با طرفداران آن در ایران را تقویت کرد. گفته‌اند وی با زنی از اهالی آوه که به دیدار وی رفته بود به گویش پارسی همان شهر سخن گفت.۲ با آغاز دوباره ارتباط بین امام[عج] و شیعیانش، ابن روح به طور منظم با جوامع امامی در ایران مکاتبه داشت. در حکمی که در زمان ابن روح صادر شد و غرض از آن بی‌شک، تقویت پیوندهای وی با جامعه [امامی] در قم بوده، امام غائب[عج] به محدثی به نام علی بن بابویه به خاطر تولد پسرش، که او را دعا کرده بود، تبریک گفته است.۳
نتیجه‌گیری: بحران مرجعیت روحانی‌سالارانه و اعلام غیبت کامل
ابوسهل در دورانی پرآشوب درگذشت که به سقوط خاندان فرات منتهی شد. ابن روح در زمان اعدام حامیانش یعنی ابوالحسن فرات و پسرش محسن در سال ۹۲۴، به زندان افتاد. جانشین ابن روح به نام شلمغانی، دست‌پرورده دیگری از خاندان فرات در دستگاه اداری خلافت، به موصل گریخت. تا آن زمان شلمغانی در بیت امام غائب[عج] در خدمت ابن روح بود و کتاب‌های زیادی در مورد مسائل شرعی برای استفاده جامعه امامی نوشته بود، ۴ که یکی از آن‌ها کتاب وظائف
1.. شیخ طوسی، الغیبة، ص۲۲۷-۲۲۸؛ اقبال، خاندان نوبختی، ص۲۱۶.
2.. شیخ صدوق، کمال الدین، ص۵۰۴.
3.همان، ص۵۰۹؛ شیخ طوسی، الغیبة، ص۱۹۵-۱۹۶.
4.. پس از روی‌گردانی شلمغانی، از ابن روح سؤال شد که با کتاب‌های وی چه کار کنیم «زیرا خانه‌های ما مملوّ از آنهاست» (شیخ طوسی، الغیبة، ص۲۳۹). از پرسشی که شریف مرتضی به آن پاسخ داده پی می‌بریم که یک قرن بعد هنوز هم از دست‌نوشته‌های شلمغانی استفاده می‌شده است (سید مرتضی، رسائل، ج۱، ص۲۷۹).
