103
کلام شیعه در پژوهش‌های غربی - دفتر اول

برای برخورد سیاست مدارانه با مذاهب مختلف، نمود یافت. به نظر می‌رسد سلاطین مغول، در مجموع، نقش ناظران بی‌طرف را بازی می‌کردند؛ اما نمی‌‌توان گفت رویکردی خصمانه در قبال دو طرف این مجادلات داشتند؛ بلکه نسبت به مناقشات پویا، علاقه‌مند و قدردان بودند، اما اصولاً با آن‌چه که در سطح مسائل مذهبی رخ می‌‌داد، بیگانه بوده و سربازان‌شان از نقض قانون ممانعت می‌کردند.

اولین خان‌‌های مغول، تا آن‌جا که به وظیفه دینی‌‌شان مربوط می‌‌شد، اداره اعانات دینی (وقف‌ها) را به تنها فردی که توانایی کافی برای اداره آن‌ها به نحو احسن را داشت، یعنی نصیر‌الدین طوسی سپرده بودند، ۱ کسی که ظاهراً در جنبه‌های متعدد دیگر مانند مسائل مالی نیز روی او حساب می‌کردند.۲ سلاطین بعدی مغول، زمین‌‌های موقوفه را با هدف بهبود روابطشان با روحانیت مسلمان، توسعه دادند.۳ با این همه به نظر می‌‌رسد که هدف اصلی‌‌‌ آن‌ها ترویج هیئت و علوم

1.. بار‌- هبرایوس (Bar-Hebraeus)، مختصر الدول، ص۵۰۰-۵۰۱ و Browne, LHP, III, ۱۸. ابن فضل اللّه عمَری در مسالک الابصار در مورد زمین‌های وقفی در دوره مغولان سؤال می‌کند: «و سألت ... إن کانت الأوقاف باقیة فی نواحی هذه المملکة (أی مملکة الایلخانیین) کما هی علیها الآن أم تناولتها أیدی العدوان، فأخبرنی بأنّها جمیعا جاریة فی مجاریها لم یتعرّض إلیها متعرض لا فی دولة هولاکو و لا فی ما بعدها بل کلّ وقف فی ید متولّیه و من له الولایة علیه و کلّ ما یقال من نقص حال الأوقاف بایران جمیعاً هو من سوء ولاة أمورها أکثر من سواهم». ر.ک: عزّاوی، تاریخ، ج۳، ضمیمه ۲، ص۳۹ و اکنون ر.ک: متن اصلی مسالک عمَری (در Klaus Lech, Das Mongolische Weltreich)، ص۹۲ از متن عربی و توضیحات مربوط به زمین‌های وقفی کلاوس لِش در ص۳۳۲-۳۳۳ از بخش آلمانی کتاب. جهت ملاحظه توضیحی پیرامون عملکرد طوسی در این رابطه، ر.ک: ابن فوطی ، (د. ۷۲۳ق/۱۳۲۳-۱۳۲۴م)، الحوادث الجامعة، ص۳۷۵. تا سال ۶۸۷ق/۱۲۸۸-۱۲۸۹م که طوسی و پسرش دوباره به حکام بغداد روی آوردند، زمین‌های وقفی تحت نظارت این دو بود.

2.. Muǧtabā Mīnovī and V. Minorsky, "Naṣīr ad-Din Ṭūsī on Finance", BSOAS, X;
این رساله شاید برای هولاکو نوشته شده تا این حاکم بیگانه را با نظام مالیات در سرزمین‌های به تازگی فتح شده آشنا کند.

3.. Ali-zadé, "The agrarian system in Azerbaijan in the XIII-XIV centuries", Akten des vierundzwanzigsten Orientalisten-Kongresses, p. ۳۴۰.


کلام شیعه در پژوهش‌های غربی - دفتر اول
102

إسماعیلی ‌- ‌هفت‌‌‌امامی و إثنی عشری - ‌دوازده‌‌‌امامی توضیح دادیم. سپس مناقشات شدید میان ابن مطهر حلی، عالم برجسته دوازده‌‌‌امامی و دو نفر از مشهورترین مخالفان وی، یعنی ابن تیمیه، نویسنده بزرگِ حنبلی معاصر و فضل‌‌اللّه‌‌ بن روزبهان خُنجی، متعلق به اواخر قرن پانزدهم و متفکر سنی اشعری با همان میزان شهرت، را مورد بحث قرار دادیم. هم‌چنین نگاهی گذرا به هجمه ابن تیمیه بر نصیری‌ها داشتیم که نماینده دیدگاهی افراطی (غلات) از مکتب تشیع به شمار می‌رفتند. و در نهایت چند مطلب کوتاه راجع به بیضاوی، مفسر بزرگ قرآن، برشمردیم، کسی که در آن شرایط مکانی و زمانی، توانست یکی از مشهورترین تفاسیر قرآن را بنویسد.

ظاهراً این توضیح کوتاه به وضوح نشان می‌دهد که نشانه دوره مغول (یعنی حدود ۷۵ سال در دوره مورد نظر) مجادلات مذهبی وحشتناک می‌‌باشد؛ اما در عین حال این برهه، دوره هم‌زیستی آرای مذهبی اسلامی گوناگون نیز بود، که تقریباً به نوعی آزادی در اعتقادات دینی و تحمل متقابل منجر گردید.۱ با این حال نشانه‌‌های روزافزون، کم‌‌کم مسیر را به سمت گونه‌ای تسلط عقاید إثنی عشری در محافل دربار و در شهرها، هدایت می‌‌کرد.۲ این امر به وضوح در تلاش‌های اولجایتو

1.. در مورد این موضوع، ر.ک: مطالب جالب منوچهر مرتضوی در مقاله «دین و مذهب در عهد ایلخانان»، ص۷۴-۸۰، که در پانوشت ش۱ از این نوشتار گذشت و نیز جواد سجّادیه، «نبودن تعصب مذهبی در دوره مغول»، ص۱۵۱-۱۵۹. قس: ‘Umari, Masalik, (Klaus Lech, Das Mongolische Weltreich), p. ۱۰، که در آن‌جا گفته شده: «و من قوانینهم التی ألفت منهم أن لا یتعصّبوا لمذهب من المذاهب علی مذهب».

2.. به نقل از حافظ ابرو، مجمع التواریخ (تهران: نسخه خطی کتاب‌خانه ملک). منوچهر مرتضوی در مورد گرایش (تمایل) غازان‌خان به مکتب تشیع، می‌گوید: «... پادشاه غازان خان را میلی تمام بدان طایفه بودی. اما هرگز از غایت کنایت اظهار نکردی و رعایت مصلحت عام فرمودی و کسی را زهره آن که اظهار کند نبودی». ر.ک: مقاله وی (دین و مذهب در عهد ایلخانان)، ص۵. عباس عزّاوی، در تاریخ النقود العراقیة، ص۵۴ استدلال می‌کند که مغولان در زمان اولجایتو، به مکتب تشیع، در واکنش به خلافت سنّی که آن را برچیده بودند، رسمیت دادند، اما این تلاش ناکام ماند و آنها به ناچار به تسنن سنتی بازگشتند.

  • نام منبع :
    کلام شیعه در پژوهش‌های غربی - دفتر اول
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1399
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 2694
صفحه از 230
پرینت  ارسال به