113
اندیشه‌های ‌کلامی خاندان اعین

باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام درباره شرک ‌نعمت و شرک ‌طاعت، فرق آنها با شرک ‌بیّن و اینکه کدام باعث خروج از ایمان می‌شود، نقل کرده كه می‌تواند نمونه تلاش‌های زراره محسوب شود.۱

مسئله ایمان، چنان‌که برای زراره سؤال بود، مورد توجه بسیاری از افراد خاندان اعین نیز قرار گرفت. با توجه به سخنان زراره درباره ایمان، برای حمران بن‌اعین نیز سؤالاتی در مسئله ایمان پیش آمد. حمران برای پاسخ آنها نزد امام باقر علیه السلام رفت و آن حضرت اندیشه زراره را نقد كرد.۲ حمران که درگیر مسئله ایمان بود، در میان سخنان امام علیه السلام با مسئله‌ای دیگر، یعنی تفاوت اسلام و ایمان، آشنا شد.۳ بسیاری از فرق اسلامی بین ایمان و اسلام تفاوتی قائل نبودند۴ و تغایر این دو، به صورت یک مسئله اعتقادی، را امام باقر علیه السلام برای نخستین بار ارائه كرد.۵

1.. برای نمونه نک: عیاشی، تفسیر العیاشی، ج۱، ص۳۳۵؛ ج۲، ص۱۹۹، ۲۰۰.

2.. و روى الحسن بن محبوب عن یونس بن یعقوب عن حمران بن أَعین و كان بعض أَهله یرید التَّزویج فلم یجد امرأَة یرضاها فذكر ذلك لأَبی عبداللّه علیه السلام فقال أَین أَنت من البلهاء و اللَّواتی لا یعرفن شیئا قلت إنَّما یقول إن الناس على وجهین كافر و مؤمن فقال فأَین الَّذین خلطوا عملا صالحا و آخر سَیئا و أین المرجون لأَمر اللّه أَی عفو اللّه (شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۴۰۸).

3.. کلینی، الکافی، ج۲، ص۲۷.

4.. (شیخ مفید، ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌الاوائل المقالات، ص۴۸). معتزله و بسیاری از خوارج فرقی بین ایمان و اسلام قائل نبودند؛ در مقابل، مرجئه و اصحاب حدیث معتقد بودند كه اسلام غیر از ایمان است و هر مؤمنی مسلمان است، ولی هر مسلمانی مؤمن نیست و اسلام و ایمان همان گونه كه در لغت فرق دارند، در معنای دینی هم متفاوت‌اند.

5.. در روایات نقل شده از برخی از صحابه، همچون زهری، در ذیل تفسیر سوره حجرات آیه ۱۴، از تفاوت اسلام و ایمان سخن گفته شده است (سیوطی، الدر المنثور، ج۶، ص۱۰۰). همچنین روایاتی به صورت غیر مستقیم از ائمه علیهم السلام پیش از امام باقر علیه السلام اشاراتی به مسئله ایمان داشته‌اند (برای نمونه نک: کلینی، الکافی، ج۲، ص۳۳؛ برقی، المحاسن، ج۱، ص۲۸۹ ۔۲۹۰)؛ ولی هیچ‌کدام به صورت یک نظریه اعتقادی مسئله را، از جمله لوازم آن را، به دقت بيان نكرده‌اند. امام باقر علیه السلام تفاوت ایمان و اسلام و آثار و لوازم آن را به صورت مبسوط تشریح كرده است (برای نمونه نک: کلینی، الکافی، ج۲،ص ۲۷؛ برقی، المحاسن، ج۱، ص۲۸۵ و ۲۸۴۔۲۸۵). در قرآن کریم نیز واژه اسلام و ایمان گاهی مترادف‌اند، مانند: (یا قَومِ اِن کُنتُم ءامَنتُم بِاللّه فَعَلَیهِ تَوَکَّلوا اِن کُنتُم مُسلِمین» و گاهی معنای متفاوتی دارند، مانند :«قَالَتِ الْأَعْرَابُ ءَامَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُواْ وَ لَكِن قُولُواْ أَسْلَمْنَا وَ لَمَّا یدْخُلِ الْاءِیمَانُ فِى قُلُوبِكُمْ وَ إِن تُطِیعُواْ اللّه وَ رَسُولَهُ لَا یلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَیئا إِنَّ اللّه غَفُورٌ رَّحِیمٌ)؛ از این رو، در برداشت از معنای قرآنی اسلام و ایمان بین دانشمندان مسلمان اختلاف ایجاد شده استو نمی‌توان ادعا کرد که در قرآن به صراحت تمام، بین معنای اسلام و ایمان تمایز وجود دارد. دیگر مطلبی که می‌تواند شاهدی بر آغازگر بودن امام باقر علیه السلام در مسئله تفاوت قائل شدن بین اسلام و ایمان باشد، روایتی است که در آن شخصی ظاهراً غیر امامی از امام باقر علیه السلام درباره گروهی در کوفه می‌پرسد كه بین اسلام و ایمان تفاوت قائل شده‌اند و مدعی‌اند که این اندیشه را از شما گرفته‌اند. آن حضرت سخن او را تأیید می‌کند (أبی رحمه اللّه قال حدثنا سعد بن عبداللّه عن إبراهیم بن هاشم عن ابن أبی عمیر عن جعفر بن عثمان عن أبی بصیر قال كنت عند أبی جعفر علیه السلام فقال له رجل أصلحك اللّه إن بالكوفة قوما یقولون مقالة ینسبونها إلیك قال و ما هی قال یقولون إن الإیمان غیر الإسلام فقال أبو جعفر علیه السلام نعم... (شیخ صدوق، معانی ‏الأخبار، ص۳۸۱).


اندیشه‌های ‌کلامی خاندان اعین
112

امام باقر علیه السلام این دو اندیشه زراره، كه معتقد بود انسان‌ها یا مؤمن‌اند یا کافر و گروه سومی وجود ندارد و باور داشت كه حتماً مؤمنان به بهشت و کافران به جهنم می‌روند، را نقد كرد. امام علیه السلام تقسیم انسان‌ها ‌به مؤمن و کافر را نادرست دانست و بر وجود گروه‌های ‌مختلفی بین این دو، همچون المؤلفة قلوبهم، المستضعفین من الرجال و النساء و اصحاب اعراف که خداوند امرشان را به روز قیامت واگذاشته است، تأكید کرد. زراره این اندیشه را به ‌نوعی نزدیک به ارجاء می‌دید؛ اما امام علیه السلام نگاه او را چنین تصحیح کرد که ارجاء درباره گروه‌های ‌یادشده، صحیح و در مورد مؤمنان و کافران نادرست است.۱

امام باقر علیه السلام درباره دیگر اندیشه زراره که می‌پنداشت همه‌‌ ‌کافران به جهنم می‌روند، یادآور شد که کفر کافران مقتضی ورود به جهنم است؛ اما تصمیم‌گیرنده نهایی خداوند است و امکان دارد که آنان را ببخشاید. بر اساس روايت، زراره به‌خوبی متوجه مفهوم سخنان امام علیه السلام نشد و امام علیه السلام به او نوید داد که دیدگاهش در این باره در آینده اصلاح خواهد شد.۲

شواهد حاکی است که طبق گفته امام باقر علیه السلام، اندیشه زراره با بهره‌گیری از تعالیم امام باقر علیه السلام در همان زمان جوانی اصلاح شده است. زراره روایات زیادی در مورد مسئله مستضعفین،۳ مرجون لامر اللّه‌‌،۴ اصحاب اعراف۵ و مؤلفة القلوب۶ از امام باقر علیه السلام نقل كرده است. زراره توجه زیادی به مسئله ایمان داشت و سؤالات فراوانی برای شناخت لوازم و فروعات مسئله ایمان پرسید. زراره روایاتی از امام

1.. کلینی، الکافی، ج۲، ص۴۰۲۔ ۴۰۳.

2.. همان، ص۴۰۲۔ ۴۰۳.

3.. برای نمونه نک: همان، ص ۴۰۴.

4.. برای نمونه نک: همان، ص۴۰۷.

5.. برای نمونه نک: همان، ص۴۰۸.

6.. برای نمونه نک: همان، ص۴۱۱.

تعداد بازدید : 3029
صفحه از 208
پرینت  ارسال به