149
نقش عناصر تاریخی در تبیین عقاید اهل بیت علیهم السلام

من خالفك أیكون لنا الأمر من بعدك؟ فقال رسول الله صلّی الله علیه وآله: «الأمر إلى الله یضعه حیث یشاء». فقالوا: أنهدف نحورنا للعرب دونك؟۱

کسی از میان ایشان گفت: اگر ما تو را ياری كنيم و كار تو بالا بگيرد، آيا رياست و جانشينی بعد از تو، به ما خواهد رسيد؟ پیامبر پاسخ دادند: «تعيين رهبری، به دست من نيست؛ بلكه به دست خدا است و هر كس را كه بخواهد، انتخاب خواهد كرد». آن شخص گفت: ما حاضر نيستيم خود را فدای اهداف تو كنيم، و پس از پيروزی، منصب رياست به افراد ديگر برسد!

ولایت

در برخی از روایات، از واژه «ولیّ» یا مشتقّات آن (مولی، اولی) استفاده شده است؛ مانند: «أنت وليّ کل مؤمن بعدي»،۲ «وهو وليّ کلّ مؤمن بعدي»۳، «فهو اولىٰ الناس بكم بعدي».۴ اجمالی‌گویی، در این دسته از روایات نیز مشهود است. برای نمونه می‌‌توان به واقعهٔ متواتر غدیر خم۵ اشاره نمود. پیامبر خاتم در سال دهم هجری به هنگام بازگشت از حجّة الوداع، در اجتماع عظیمی از حجّاج که بخش عمده‌ای از ایشان تازه مسلمان بودند،

1.‏الإصابة، ج ۱، ص۵۲؛ تاریخ الاسلام، ج ۱، ص ۲۸۶؛ الثقات، ابن حبان، ج ۱، ص ۸۹.

2.البدایة و النهایة، ج ۷، ص ۳۴۶.

3.. فضائل‏ الصحابة، ج ۲، ص ۶۴۹.

4.این مورد مربوط به حدود سه ماه قبل از وفات پیامبر( است. پیامبر با جدّیت موضع خود را نسبت به رفتار نادرست برخی از مسلمانان با امام علی علیه السلام روشن کرد. در دوره‌های متأخّر نیز به این روایت استناد شده است. البته گاهی تقطیعات شدیدی نسبت به اصل ماجرا دیده می‌شود. گاهی فضای صدور آن نادیده گرفته شده و یا تمام آن به درستی گزارش نشده است. حتّی در بعضی از مواقع با الفاظی مشابه و صریح‌تر آمده است، مانند آنچه هیثمی نقل کرده است: مجمع الفوائد، ج ۹، ص ۱۰۹.

5.السنن الكبرى، ج ۵، ص ۱۳۲؛مسند أبی داود الطیالسی، ص ۱۱۱؛ المصنّف، ابن أبی شیبة، ج ۷، ص ۵۰۴.


نقش عناصر تاریخی در تبیین عقاید اهل بیت علیهم السلام
148

از طرق شیعه نقل شده، سخن از توصیف یا نام دوازده امام نیز به میان آمده است؛ امّا غالب این روایات مربوط به نقل‌های امامانِ دوره‌های متأخّر از پیامبر است که نشان از خصوصی بودن این آموزه و غیر فراگیر بودن آن دارد. از این رو، تنها در‌ پاره‌ای روایات علاوه بر اشاره نمودن به جانشینان دوازده‌گانه، به اسامی برخی از آنان _ سه یا چهار نفر _ تصریح شده و به بقیه با لفظ «مِن وُلْد الحسین » و یا «کلّهم من قریش» اشاره است.۱ گاهی هم درباره تعداد آنان چنین گفته شده که به تعداد «نقباء بنی إسرائیل» هستند.۲

این اجمال‌گویی، بدان معنا است که نه تنها دانستن نام ائمّه علیهم السلام آموزه‌ای عمومی نبوده؛ بلکه گاه فهم بیشتر از آن نیز ممکن نبوده است.۳ مرحوم صدوق در تحلیل این اجمال‌گویی، می‌گوید: عالمان شیعی تمام تلاش خود را برای کتابت این گونه احادیث به کار گرفته‌اند و با این حال، تأکید می‌کند که نمی‌‌توان ادّعا کرد همهٔ شیعیان و حتّی برخی از خواصّ آنان، از اسامی امامان اطلاعی داشته‌اند.۴ به نظر می‌رسد که در این گونه موارد، بالاترین برداشت از مفهوم خلافت، جانشینی سیاسی بوده است. مؤیّد این مطلب، گفت‌وگویی است میان پیامبر و بنی ‌عامر بن صعصعه که شرط آنها برای یاری رساندن به پیامبر، واگذاری خلافت به آنان است:

فقال قائلٌ منهم: إن اتّبعناك وصدّقناك فنصرك الله ثم أظهركَ الله على

1.کمال الدین، ص ۲۶۱ و ۲۶۳ و ۲۷۰؛ الغیبة، نعمانی، ص ۷۶ و ۸۶ و ۹۷؛ تهذیب الکمال، ج۳، ص ۲۲۴؛ الکامل، ج۲، ص۳۸۶.

2.مسند ابن حنبل، ج۱، ص۳۹۸؛ مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج ۵، ص۱۹۰.

3.بحار الأنوار، ج ۲۴، ص ۸۸. گفتنی است که این روایت، مربوط به دورهٔ امام صادق علیه السلام است. با این حال، امام از بیان نام امام بعد از خود، خودداری می‌کند. الغیبة، نعمانی، ص ۵۳.

4.معانی الأخبار، ج ۱، ص ۷۵.

  • نام منبع :
    نقش عناصر تاریخی در تبیین عقاید اهل بیت علیهم السلام
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5201
صفحه از 211
پرینت  ارسال به