۹۴۵.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابو دردا ـ: خدمت پيامبر خدا رسيدم و گفتم : اى پيامبر خدا ! توانگران ، دنيا و آخرت را از آنِ خود كردند . ما نماز مى خوانيم ، آنها هم نماز مى خوانند . ما روزه مى گيريم و آنها هم روزه مى گيرند . آنها صدقه (/ زكات) مى دهند ؛ ولى ما [چون ناداريم ،] صدقه نمى دهيم!
[پيامبر صلى الله عليه و آله ] فرمود : «آيا تو را به چيزى راهنمايى نكنم كه اگر آن را انجام دهى ، نه از گذشتگان ، كسى بر تو پيشى مى گيرد و نه پس از تو ، كسى به پايَت مى رسد ، مگر آن كسى كه همان كارى را انجام دهد كه تو بعد از هر نمازى انجام مى دهى كه سى و سه مرتبه سبحان اللّه ، سى و سه مرتبه الحمد للّه و سى و چهار مرتبه اللّه أكبر مى گويى؟!» .

۹۴۶.مسند ابن حنبلـ به نقل از زيد بن ثابت ـ: پيامبر خدا به ما دستور داد كه بعد از هر نمازى ، سى و سه «سبحان اللّه » بگوييم ، سى و سه «الحمد للّه » ، و سى و چهار «اللّه أكبر» .

ر . ك : ص ۸۹ ح ۹۳۳ و ص ۹۱ ح ۹۳۸ .

۹۴۵.مسند ابن حنبل عن أبي الدرداء :أتَيتُ رَسولَ اللّهَ صلى الله عليه و آله فَقُلتُ : يا رَسولَ اللّهِ ، ذَهَبَ الأَغنِياءُ بِالدُّنيا وَالآخِرَةِ ؛ نُصَلّي ويُصَلّونَ ، ونَصومُ ويَصومونَ ، ويَتَصَدَّقونَ ولا نَتَصَدَّقُ!
قالَ : ألا أدُلُّكَ عَلى شَيءٍ إن أنتَ فَعَلتَهُ لَم يَسبِقكَ أحَدٌ كانَ قَبلَكَ ولَم يُدرِككَ أحَدٌ بَعدَكَ ، إلّا مَن فَعَلَ الَّذي تَفعَلُ دُبُرَ كُلِّ صَلاةٍ ؟! ثَلاثا وثَلاثينَ تَسبيحَةً ، وثَلاثا وثَلاثينَ تَحميدَةً ، وأربَعا وثَلاثينَ تَكبيرَةً ^۱ .

۹۴۶.مسند ابن حنبل عن زيد بن ثابت :أمَرَنا [ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ] أن نُسَبِّحَ في دُبُرِ كُلِّ صَلاةٍ ثَلاثا وثَلاثينَ تَسبيحَةً ، ونُحَمِّدَ ثَلاثا وثَلاثينَ تَحميدَةً ، ونُكَبِّرَ أربَعا وثَلاثينَ تَكبيرَةً . ^۲

راجع : ص ۸۸ ح ۹۳۳ و ص ۹۰ ح ۹۳۸ .