۴ / ۹
توحيدگويى هاى رسيده از امام كاظم عليه السلام
۱۵۶۹.فلاح السائلـ به نقل از يحيى بن فضل نوفلى ـ: در بغداد ، هنگامى نزد امام كاظم عليه السلام رفتم كه نماز عصرش را تمام كرده بود . دست هايش را به آسمان برداشت و شنيدم كه مى گفت :
«تويى خدا ، معبودى نيست جز تو آغازين و انجامين و آشكار و پنهان . تويى خدا ، معبودى نيست جز تو كه افزايش و كاهش چيزها به تو باز مى گردد . تويى خدا ، معبودى نيست جز تو كه آفريدگان را ، بى هيچ كمكى از ديگرى و هيچ نيازى به آنان ، آفريدى . تويى خدا ، معبودى نيست جز تو كه مشيّت ، از توست و آغاز نيز از تو .
تويى خدا ، معبودى نيست جز تو كه پيش از پيش و آفريننده پيش هستى . تويى خدا ، معبودى نيست جز تو كه پس از پس و آفريننده پس هستى . تويى خدا ، معبودى نيست جز تو كه آنچه بخواهى ، پاك مى كنى و آنچه بخواهى ، بر جا مى گذارى و اساس كتاب ، در نزد توست . تويى خدا ، معبودى نيست جز تو كه غايت هر چيز و وارث آنى . تويى خدا ، معبودى نيست جز تو كه هيچ ريز و درشتى از تو پنهان نيست.
تويى خدا ، معبودى نيست جز تو كه زبان ها بر تو پوشيده نيست و صداها بر تو مبهم و مشتبه نشود . هر روزى [و دمى] ، تو در كارى هستى ، و هيچ كارى تو را از كارى ديگر باز نمى دارد . داناى نهان و نهان تر هستى . جزا دهنده روز جزا هستى ، گرداننده كارهايى ، برانگيزنده كسان از گورهايى ، زنده كننده استخوان هاى پوسيده اى . از تو درخواست مى كنم ، به حقّ آن نامِ نهان شده اندوخته و زنده و پاينده ، كه هر كس تو را به آن نام بخواند ، محروم نمى شود . از تو درخواست مى كنم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى ، و در فرجِ آن گيرنده انتقام تو از دشمنانت ، تعجيل فرمايى و آنچه را به او وعده داده اى ، برايش تحقّق بخشى ، اى پروردگار شكوه و ارج.
