۱۳۷۸.امام حسن عليه السلام :ستايش ، خدايى را كه معبودى جز او نيست ؛ يگانه است و بى انباز ، و او را چنان كه سزاى اوست ، ثنا گويم .. . حقّ خداوند بر شما كه بزرگش داشته ، و نعمت هاى بى شمارى كه به شما داده ، چنان اند كه ذكر آنها به شماره نيايد و سپاسش گزارده نشود و به هيچ وصفى و گفتارى درنگنجد.
۵ / ۵
ستايش هاى رسيده از امام حسين عليه السلام
۱۳۷۹.الارشادـ به نقل از حميد بن مسلم ـ: امام حسين عليه السلام نزديك غروب ، يارانش را جمع كرد . امام زين العابدين عليه السلام فرمود : من نزديك وى شدم تا بشنوم كه به ايشان چه مى گويد . من در آن هنگام بيمار بودم . شنيدم كه پدرم به يارانش مى فرمايد :
«خداى را به زيباترين ثنا مى ستايم و او را بر خوشى و ناخوشى ، سپاس و ستايش مى گويم . بارخدايا ! تو را مى ستايم كه ما [خاندان] را به نبوّت گرامى داشتى ، قرآن را به ما آموختى و در دين ، دانايمان ساختى و برايمان گوش و چشم و دل قرار دادى [تا حقيقت را بشنويم و ببينيم و بپذيريم] . پس ما را از سپاس گزاران قرار بده...» .
