۱۱۵۳.امام صادق عليه السلام :هر كس ، حتى پس از مدّتى ، به ياد مصيبتش بيفتد و بگويد : «ما از خداييم و به سوى او باز مى گرديم ، و سپاس ، خداى را كه پروردگار جهانيان است . بار خدايا ! مرا بر اين مصيبتم پاداش ده ، و بهتر از آن را برايم جاى گزين فرما» ، مزدى همانند آنچه در آغاز مصيبت به او داده شده ، عطايش مى شود .
۱۱۵۴.امام صادق عليه السلامـ در دعايى كه هنگام مصيبت ديدن مى گفت ـ: سپاس ، خدايى را كه مصيبت مرا در دينم قرار نداد . سپاس ، خدايى را كه اگر مى خواست ، مصيبتم را بزرگ تر از آنچه پيش آمد ، قرار مى داد . سپاس ، خداى را بر اين كار (مصيبت) كه او خواست بشود و شد .
۴ / ۸
هنگام مشاهده آسيب ديده
۱۱۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه آسيب ديدگان را ديديد ، خدا را [بر سلامت خود] سپاس بگوييد ، اما طورى كه آنها نشنوند ؛ زيرا اين كار ، آنها را اندوهگين مى سازد .
۱۱۵۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس چون گزند ديده اى را ببيند ، بگويد : «سپاس ، خداى را كه مرا از آنچه تو را بدان مبتلا ساخت ، به سلامت داشت و مرا بر بسيارى از آفريدگانش برترى بخشيد» ، قطعا تا زنده است ، از آن گزند به سلامت خواهد ماند ؛ هر گزندى كه خواهد ، باشد .
