۲ / ۲
سزاوارترين كس به ستايش
قرآن
«ستايش ، خداى را كه پروردگار جهانيان است» .
«پس سپاس ، از آنِ خداست ، پروردگارِ آسمان ها و پروردگار زمين، پروردگار جهانيان» .
«و اگر از آنان بپرسى: «چه كسى از آسمان، آبى فرو فرستاده و زمين را پس از مرگش به وسيله آن ، زنده گردانيده است؟» ، حتماً خواهند گفت: «خدا» . بگو: «ستايش ، از آنِ خداست ، با اين همه، بيشترشان نمى انديشند»» .
«و اگر از آنها بپرسى: «چه كسى آسمان ها و زمين را آفريده است؟» ، مسلّماً خواهند گفت: «خدا» . بگو: «ستايش از آنِ خداست» ؛ ولى بيشترشان نمى دانند» .
«و بگو: «ستايش ، خدايى را كه نه فرزندى گرفته ، و نه در جهاندارى شريكى دارد ، و نه خوار بوده كه [ نياز به ]دوستى داشته باشد» . و او را بسيار بزرگ شمار» .
«و بگو: «ستايش ، از آنِ خداست. به زودى ، آياتش را به شما نشان خواهد داد و آن را خواهيد شناخت» . و پروردگار تو ، از آنچه مى كنيد ، غافل نيست» .
«نيايش آنان در آن جا «سبحانك اللّهم ؛ خدايا! تو منزّهى !» و درودشان در آن جا ، سلام است، و پايان نيايش آنان ، اين است كه: «الحمد لله رب العالمين ؛ ستايش ، خداى را كه پروردگار جهانيان است»» .
