۹ / ۶
تسبيحگويى هر موجودى
قرآن
«آسمان هاى هفتگانه و زمين و هر كس كه در آنهاست ، او را تسبيح مى گويند . و هيچ چيز نيست ، مگر اين كه در حال ستايش، تسبيح او مى گويد ؛ ولى شما تسبيح آنها را درنمى يابيد. به راستى كه او همواره بردبار [ و ] آمرزنده است !» .
«فرمان روايىِ آسمان ها و زمين ، از آنِ اوست: زنده مى كند و مى ميرانَد، و او بر هر چيزى تواناست» .
«رعد، به ستايش او، و فرشتگان [ جملگى ] از بيمش تسبيح مى گويند، و صاعقه ها را فرو مى فرستند و با آنها هر كه را بخواهد، مورد اصابت قرار مى دهد، در حالى كه آنان ، در باره خدا مجادله مى كنند ؛ و او سختْ كيفر است» .
حديث
۹۸۲.الكافىـ به نقل از على بن عيسى ، در حديثى كه سند آن را به اهل بيت عليهم السلام رسانده است ـ: خداوند ـ تبارك و تعالى ـ با موسى عليه السلام نجوا كرد و در نجوايش به او فرمود : « ... اى موسى! هر گاه مرا بخوانى و به من اميدوار باشى ، آنچه را هم پيش تر از تو سر زده است ، خواهم آمرزيد . آسمان ، از بيم من ، مرا تسبيح مى گويد و فرشتگان ، از من در ترس و هراس به سر مى برند و زمين ، از سرِ طمع ، مرا تسبيح مى گويد و همه آفرينش ، زبونانه مرا تسبيح مى گويند» .
۹۸۳.حلية الأولياءـ به نقل از عبد الرحمان بن قرط ـ: شبى كه پيامبر خدا از مسجد الحرام به مسجد الأقصى بُرده شد ، ميان زمزم و مقام بود . جبرئيل عليه السلام در سمت راست و ميكائيل عليه السلام در سمت چپ ، ايشان را پرواز دادند تا آن كه هفت آسمان را پيمود ، و چون بازگشت» فرمود : «در آسمان هاى بالا تسبيحى شنيدم نسبت به آن پروردگار شُكوه و هيبت . آسمان هايى كه از بلندْمرتبگى خداوند بلندى ، بيمناك بودند [، تسبيحشان اين بود :] پاكا والاى برين ! پاكا و بَرينا او !
