1.پروردگار تو هستند و از زمره آنان خارج نشوى . بدين سان روشن مى شود كه مراد از «كسانى كه نزد پروردگار تو هستند» ـ آن گونه كه بسيارى از مفسران گفته اند ـ تنها فرشتگان نيستند ، زيرا معنا ندارد بگوييم پروردگارت را چنين ياد كن ؛ زيرا فرشتگان اين گونه يادش مى كنند ؛ بلكه مراد همه مقرّبان در پيشگاه خداى تعالى هستند ؛ چرا كه لفظ و عبارت «نزد پروردگار تو» مفيد حضور و عدم غيبت است . از آيه چنين پيداست كه قرب و نزديكى به خداوند به سبب ياد كردن از اوست ؛ زيرا با ذكر خدا حجب ميان او و بنده كنار مى رود ، وگرنه همه موجودات در نسبت به او يكسانند و هيچ گونه اختلافى از نظر قرب يا بعد و يا مانند اينها ، بين آنها نيست (الميزان فى تفسير القرآن : ج ۸ ص ۳۸۳) .

1.الزمر : ۷۵ .

2.الشورى : ۵ .

3.فصّلت : ۳۸ .

4.الأعراف : ۲۰۶ . از سياق آيه «به يقين، كسانى كه نزد پروردگار تو هستند، از پرستش او تكبّر نمى ورزند و او را به پاكى مى ستايند و براى او سجده مى كنند» پيداست كه اين سخن خداوند در مقام تعليل فرمانِ آمده ، در آيه قبل است . پس ، معناى آيه اين است : پروردگارت را چنين و چنان ياد كن ؛ زيرا آنان كه نزد پروردگار تو هستند اين گونه مى باشند ، يعنى پروردگارت را چنين ياد كن تا تو نيز از شمار آنان باشى كه نزد