۱۸۷۱.مصباح الزائرـ در دعايى كه پس از زيارت امام كاظم عليه السلام خوانده مى شود ـ: بار خدايا! به حرمت كسى كه از تو به تو پناه آورده و دست به دامن عزّت تو گشته است ... از تو درخواست مى كنم كه بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرستى و مرا از اين مكان [شريف] ، ناكام باز مگردانى ؛ زيرا اين جا مكانى است كه گناهان بزرگ ، در آن آمرزيده مى شود و از بزرگوار دانا ، اميد رحمت مى رود . [اين جا ]مكانى است كه در آن، درخواست كنندگان ، نوميد بر نمى گردند . و خواهندگان ، پاسخ رد نمى شوند ؛ مكان كسى است كه اميدوارانه ، به سَروَرش پناه آورد و بيمناكانه ، به درگاه او زارى كرد .
۲ / ۳
ترك شهوت
۱۸۷۲.امام رضا عليه السلام :هر كه از آتش دوزخ به خدا پناه ببرد ، امّا ترك شهوات نكند ، در واقع ، خود را ريشخند كرده است .
۲ / ۴
متوسّل شدن به اين نام ها
قرآن :
«و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى برم از اين كه مرا ، سنگباران كنيد» .
«[مريم] گفت : «اگر پرهيزگارى ، من از تو به خداى مهرگستر ، پناه مى برم»» .
«بگو : «پناه مى برم به پروردگار مردم ، پادشاه مردم ، معبود مردم»» .
