فصل هشتم: فراموش كردن «اگر خدا بخواهد» و با تأخير گفتن آن
۱۷۹۸.السنن الكبرىـ به نقل از ابن عبّاس ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «به خدا سوگند ، به قريش حمله مى كنم! به خدا سوگند ، به قريش حمله مى كنم!» .
سپس لَختى سكوت كرد . آن گاه فرمود : «اگر خدا خواهد!» .
۱۷۹۹.تفسير العيّاشىـ به نقل از حمزة بن حمران ـ: از امام صادق عليه السلام در باره اين سخن خداوند پرسيدم كه : «و پروردگارت را ياد كن ، هرگاه فراموش كردى» . فرمود : «يعنى [او را ياد كن ، هرگاه فراموش كردى ]كه اگر خدا خواهد بگويى . پس هرگاه يادت آمد ، همان وقت ، «اگر خدا خواهد» بگو .
۱۸۰۰.امام باقر و امام صادق عليهماالسلامـ در باره اين سخن خداوند : «پروردگارت را ياد كن ، هر گاه فراموش كردى» ـ: هرگاه مرد ، سوگند بخورد و فراموش كند كه «اگر خدا خواهد!» گويد ، هر زمان كه يادش آمد ، بايد «اگر خدا خواهد!» بگويد .
۱۸۰۱.الكافىـ به نقل از حمزة بن حمران ـ: از امام صادق عليه السلام در باره اين سخن خداوند عز و جل پرسيدم : «و پروردگارت را ياد كن ، هرگاه فراموش كردى» . فرمود : «اين ، در سوگند است . هرگاه گفتى : به خدا سوگند كه چنين و چنان مى كنم ، هر زمان كه يادت آمد ، اگر خدا خواهد نگفته اى ، بگو : اگر خدا خواهد! » .
